Hayır, illa 15 Temmuz’u anmak için o tarihte mi olmak gerekir, ya da bir şehidin acısıyla yüreğimiz burkulurken nasıl takvimden; ‘15 Temmuz inşallah Cuma’ya geliyordur’ kafasına bürünüp tatil planları yapılır.
Açık yüreklilikle sormak istiyorum…
Ben İsmail Kurtul’un öz be öz torunuyum. Çok şükür ondan da biliyorum ki çalışkan insanın Cumartesi- Pazarı olmaz, öyle yatıp yuvarlanılmaz. 15 Temmuz’un tatil edilmesindeki maksadı henüz idrak edebilmiş değilim, biz 15 Temmuz için bu vatan için, daha çok çalışmak ve çabalamak zorunda değil miyiz yani, soruyorum kendime. Bu bir özeleştiri…
23 Nisan çocuklar içindi ama maşallah büyük küçük demeden hepimiz kutluyoruz… Ya da 19 Mayıs Gençlik bayramımızdı. Kurtulduğumuzu resmî olarak kutluyoruz. Ben de şimdi yaşlılarımızın neyi eksik deyip yaşlılara da çıkmaz ayın son çarşambasını vereceğim. Çünkü tatilimiz Cumartesi Pazara gelip heba olmasın. Çarşamba hafta ortası, mis gibi tatile bu yaşa kadar çalıştılar ne de olsa Cuma’dan sonrada iki gün yatıp yuvarlanırlar neme lazım. Benim soyadım Kurtul büyük dedem Bahçeci Gazi Ali Çavuş’un kurtuluş savaşında Yemen’de yedi yılını harcamasından ileri gelir ve soyadım gibi bu rahatına düşkün gençlikten kurtulmak İçin can atıyorum. Nereden nereye…
