Futbolda bir teim vardır yenemiyorsan yenilme… Kahrmanmaraşspor’da adeta öyle bir strateji sergiliyor. Ne yeniyor, nede yeniliyor… Zon zamanlarda adeta iyi oyun sergileyen rakiplerine ezilmeyen bir oyun ile sahada oyuna konsantre oluyor. Rakip ne olursa olsun ne yeniliyor, ne yenebiliyor. Aslında maç öncesi Pendik maçını kritik bir viraj olarak görüyordum ve bu kritik virajdan da 12 puanla ayrılmamız iyi oldu. Deplasmanda alınan 1 puan 3 puan öneminde… 3 puanda altın değerinde 6 puana tekamül eder… Gönül isterdi tabi altın değerindeki 6 puanı 3 olarak haneye yazdırmak… 1 puanda yeterli demek lazım bazen… Sonuçta deplasmanda oynuyorsun ve 1 puanla mutlu dönüyorsun… Pendik kara bir kutuydu. ne açabildik, nede atabildik. 1 attık, 1 yedik. Maçı izleyemedim, ama iyi oynadığımız söylüyorlar… Tabi oyunda ihraç olmasa belki 3 puan bizimdi. Olmadı ama deplasmanda alınan puanlar bizi ileri taşır. İyi olduğumuzu, iyi oynadığımızı sergiler… Şimdi Önümüzde bir deplasman daha var. O da kapalı bir kutu… Hacettep maçı da zor geçecek. İnşallah en az bir puana konsantre olur, kendimizi zihinde tutarız. Bu alınan 1 puanla Beraberlik rekortmenliğimizi de korumuş olduk. 31 maçta 13 beraberlikle abide şeklindeyiz. Bu bizim dirençli bir takım olduğumuzun göstergesi… İnşallah bu grafik üst seviyelere çıkar, tabi kastım grafikteki beraberlik değil… Kastım diren ve bırakmama duygusu… Bu zor günlerden birlik beraberlik içinde çıkacağız. Yönetime, teknik heyete ve futbolculara destek vererek bu kabustan uyanacağız. Eğer bu takıma destek verilecekse şimdi tam zamanı. Yarın çok geç olabilir demiştim ve halen aynı duygu ve düşüncedeyim. Kalın Sağlıcakla…
