Gaziantep Büyükşehir Belediyesi tarafından 2018 yılında Masal Parkı içerisinde açılan Mutlu Kafe, Down sendromlu gençlerin hem mesleki hem de sosyal becerilerini geliştirmelerine imkan sağlıyor. Kafenin personelinin yüzde 50’si Down sendromlu gençlerden oluşuyor. Toplam 20 özel ihtiyaçlı birey, kafede garsonluk, komilik, servis hazırlanması, sofra düzeni gibi konularda hem uygulamalı eğitim alıyor, hem de aile bütçelerine katkı sunuyor. Mutlu Kafe, Down sendromlu gençlerin topluma eşit haklarla katılmalarını sağlamak için bir rehabilitasyon birimi olarak da hizmet veriyor. Kafede, yılın sadece bir günü değil her günü farkındalık oluşturularak, özel bireylerin sosyalleşmesi destekleniyor. Kafeye gelen müşteriler, Down sendromlu gençlerin güler yüzlü ve samimi hizmetleriyle kendilerini güvende ve mutlu hissediyor.
Günlük yaklaşık 8 saat eğitim ve mesai yaparak topluma karışan Down sendromlu gençler, vatandaşların da yoğun ilgisini görüyor.
“Burada insan kendini güvende hissediyor”
Kendini Mutlu Kafe'de güvende hissettiğini söyleyen müşteri Arife Kahraman, “Biz bu kafe açıldığı günden beri buraya geliyoruz. Hem bir şeyler yiyip hem de buradaki çocukları görüp eve gidiyoruz. Biz bu kafeden çok memnunuz. Burada insan kendini güvende hissediyor. Çocukların bize olan ilgisi bize çok iyi geliyor. Biz de onları seviyor ve ilgileniyoruz” dedi.
“Buradaki çocukları görmek bize çok iyi geliyor”
Çocukların müşterilere karşı olan ilgilerinden memnun olduklarını anlatan Sezer Canbolat, “Biz bu kafe açıldığı günden beri buraya geliyoruz. Buradaki çocukları görmek bize çok iyi geliyor. Onlara teşekkür ediyoruz. Çocuklar çok ilgili” ifadelerini kullandı.
“Herkes buraya geliyor ve bizi seviyor”
Mutlu Kafe çalışanı Down sendromlu Burak Can işini çok sevdiğini belirterek, “Ben Burak Can, burada çalışıyorum. Çok mutluyuz. Herkes buraya geliyor ve bizi seviyor. Burada her işi yapıyoruz. Burada çalışan diğer kişiler benim kardeşim” şeklinde konuştu.
“Burada çalışmaktan çok mutluyum”
Mutlu Kafe'de çalışmaktan mutlu olduğunu söyleyen Down sendromlu Rabia Yurdadoğan, “27 yaşındayım. Burada çalışmaktan çok mutluyum. Burada garsonluk yapıyorum. Boş bardak ve tabakları topluyorum. Hep burada çalışmak istiyorum” diye konuştu.
