6 Şubat tarihinde yaşanan ve ‘Asrın felaketi’ olarak nitelendirilen Kahramanmaraş merkezli 7,7 ve 7,6 şiddetindeki depremlerin ardından Elbistan Belediye Başkanı ‘Deprem’ adlı şiir kaleme aldı. Gürbüz’ün kaleminden çıkan ve depremin tüm etkisinin dizelere eklendiği şiir, daha sonra müziğe aktarıldı.
Gürbüz’ün şiiri şu şekilde:
Uyandı şehir
Yürek dağladı kara haber
Şafak vakti titredi gökyüzünde bu yıldızlar
Topraklar inletti anne duası
Kırıldı umutlar, sel oldu gözyaşlar
Enkazın kötü kokusu şehrimi sardı
Bundan nasıl büyük bir acı var
Bir anda çöktü dünya yıkıldı masum evler
Kucakladı enkaz acının hüznüyle çığlıkları
Gözlerde hüzün yürekte yangın
Hava soğuk kimse üşümedi
Çığlık çığlık kıyamet ortasında
O gece büyüdü şehirdeki bütün çocuklar
Karanlıkla çevrili masumiyetin uykusuna dalan şehir
Çocukların mı kayıp? Yavruların mı kayıp?
Uyan uyan uyan
Kuşlar sustu yüreğimde hüzün serildi
Acılar dans etti gözyaşlarım sel oldu
Gecenin karanlığında yitip giden umutlar gibiyim inan
Kırılan kalplerde birer yara açtı
Enkazın altında kaybolan masum yüzler binler gitti
Acının kokusu tenimde kırgınlığımı hatırlat bana
Yüzün mü anılar dolu sokaklar acının ve sevginin izlerini taşıyan her şey var burda
Gel gör
Seni nasıl özledim
Gel gör
Sizi nasıl özledim
Gel gör
Yüreğim dayanmaz artık
Gel gör
Bu yarayı beraber sardık
Gel gör
Seni nasıl özledim
Gel gör
Sizi nasıl özledim
Gel gör
Yüreğim dayanmaz artık
Gel gör
Bu yarayı beraber sardık
