Eyyam-ı Biyd Orucu ve Faziletleri: İslam Takviminde Özel Aydınlık Günler
Eyyâm-ı biyd, İslam takvimindeki hicri ayların 13, 14 ve 15. gecelerini kapsayan, "aydınlık günler" anlamına gelen özel zaman dilimleridir. Bu geceler, ayın en parlak olduğu dönemleri temsil eder ve manevi bir öneme sahiptir. Receb ayının 13, 14 ve 15. günleri bu özel günler arasında yer alır.
Eyyam-ı Biyd Orucu Ne Zaman ve Kaç Gün Tutulur?
İslam geleneğine göre, Eyyam-ı biyd orucu, ayın en parlak olduğu hicri ayların 13, 14 ve 15. gecelerinde tutulur. Peygamber Efendimiz (sav), her ayın bu belirli günlerinde oruç tutmayı tavsiye etmiş ve bu günlerde tutulan orucun, tüm sene boyunca oruçlu geçirmekle eşdeğer olduğunu ifade etmiştir.
Receb Ayının 13, 14 ve 15. Günlerinde Oruç Tutmak: Faziletleri Neler?
Receb ayının 13, 14 ve 15. günlerinde oruç tutmanın, İslam'ın beş şartından biri olan orucu yerine getirmenin bir parçası olduğunu unutmamak önemlidir. Oruç, Allah'ın emri olarak kabul edilir ve her Müslümanın sorumluluğundadır. İslam'ın beş şartı arasında yer alan oruç tutmak, Kelime-i Şehadet getirmek, Namaz kılmak, Zekat vermek ve Hacca gitmek ile birlikte Müslümanların yerine getirmesi gereken sorumluluklardan biridir.
Kameri Ayların Tanımı ve İslam Takvimindeki Yeri
Hicri takvimde yer alan Kameri aylar, dünyanın etrafındaki dönüşe göre tanımlanır. Bu aylar şunlardır: Muharrem, Safer, Rebiülevvel, Rebiülahir, Cemaziyelevvel, Cemaziyelahir, Recep, Şaban, Ramazan, Şevval, Zilkade ve Zilhicce.
Orucun İslam'daki Hükmü ve Farz Kılınışı
İslam'da oruç, Müslümanlara Bakara Suresi'nin 183. ayetiyle farz kılınmıştır. Oruç, Ramazan ayında tutulması farz olup, diğer aylarda tutulan oruçlar nafile ibadet olarak kabul edilir. Receb ayının girişinde yapılan dua, bu mübarek ayın geçişiyle ilgili özel bir niyettir.
Nafile Oruç: Daha Fazla Sevap Kazanmak İçin İsteyerek Yapılan Oruç
"Nafile oruç", farz ve vacip oruçların dışında kalan bir oruç çeşididir. Müslümanlar, Allah'a daha çok yaklaşmak ve ekstra sevap kazanmak amacıyla kendi isteğiyle tuttukları bu oruçlarla manevi bir bağ kurarlar. Bu, dinen farz ve vâcip olmayan, ancak kişinin isteğiyle yapılan malî ve bedenî ibadetleri ifade eder. (Kaynak: Tehânevî, Keşşâf, II, 1325)
