"Korku Dolu Bir Anı Yaşadık"
Depremde yaşadıklarını anlatan bir çocuk, o anı şöyle ifade etti:
“Abi, korku dolu bir geceydi, çok kötüydü. Bir anda, deprem oldu, hocamızı kaybettik. Sevdiğimiz bir hocaydı. Hatay’a gidecektik, şampiyon olmuştuk. Hocamız ile Hatay’a gitmeye hazırlanıyorduk, ama o gidemedik. 15 gün önce, şampiyon olmuştuk 7 ya da 8 Şubat’ta Hatay’a gidecektik. Sinan hocamız, rahmetli hocamız Ebrar Sitesi’nde oturuyordu. Teyzem de orada oturuyordu, onu kaybettim. Hocamız da orada oturuyordu, onu da kaybettik. Çok acı yaşadım. Depremden Sonra annem kalp krizi geçirdi, astım hastası oldu. Yani, tek kelimeyle çok kötüydü.”
"Sevdiklerimizi Kaybettik, Çok Zor Bir Süreçti"
Deprem sonrasında yaşananları anlatan başka bir çocuk ise şu sözlerle acısını dile getirdi:
“Depremden sonra evin önüne çadır kurduk. Çok kötüydü. Bizim aileden 14 kişi öldü, çok zor bir şeydi. Sevdiklerimizi kaybettik. Onlar için dua ediyoruz. Depremden sonra belediyeye gidip yemek aldım, çok zor oldu. Deprem olduğunda uyuyordum, deprem oldu, hemen kalktım. Ne olmuş, ne olmuş? Kalktım. Çok zor bir gündü o gün, hiç unutmam. Çünkü bizim akrabalarımızdan çok kişi öldü. İnşallah cennete giderler.”
Deprem, sadece fiziksel değil, duygusal olarak da çocukları derinden etkiledi. Sevdiklerini kaybeden, evlerini terk eden ve günlük yaşamlarını yeniden kurmaya çalışan bu çocuklar, zorlu bir süreçten geçiyor. Aileleriyle birlikte hayatta kalma mücadelesi veren çocuklar, toplumsal dayanışmanın önemine de vurgu yapıyor.