Yazar Rasim Özdenören hemşehrimiz biliyorsunuz. Geçtiğimiz Pazar günü de, Maraş’ın ünlü türküsü “Maraş Maraş derlerde bu nasıl Maraş?” isimli türkü üzerinden harika bir yorum yaptı. İstediğim ki, bu yorumu okumayanlar okusun, biraz da bu yorum üzerinden bir yorum da ben yapayım.
İsterseniz hemen geçeyim, uzatmadan: “
Yazının başlığını “Bir ben ölmeyinen” koymuş o meşhur türküyü yazmış ve ardından harika bir yorum yapmış.
Maraş Maraş da derler bu nasıl Maraş
Al kızıl kan içinde can veren kardaş
Kardaş kalk gidelim yoldaş kalk gidelim
Bizim eller kırçıllıdır geçilmez
Yollar çamur kurusun da gidelim
Ufak taşınan da bina yapılmaz
Bir ben ölmeyinen Maraş yıkılmaz
Kardaş kalk gidelim yoldaş kalk gidelim
Yollar çamur kurusun da gidelim
Lale sümbül büyüsün de gidelim
HİKAYESİ İLGİNÇ
Bir cinayetin arkasından maktulün ağzından yakılan bir ağıt…
“Bir ben ölmeyinen Maraş yıkılmaz” diyerek kalanlara teselli vermek isteniyor…
Olayın bir veçhesi bu: teselli…
Ben öldüm ama siz sağsınız ve hayat devam ediyor…
Olayın bir de öteki veçhesi var, ölenin şahsını ilgilendiren veçhesi…
Orada her şey bitiyor…
Bir ben ölmeyinen her şey bitiyor…
Geride ne Maraş kalıyor ne kardeşler ne lale ile sümbül…
Bunlar hayatta kalanlar için anlamlı…
Zaten salt bu nedenle sılaya dönmek yolların çamurunun kurumasına, lalenin sümbülün büyümesine erteleniyor…
Bu türkünün başka bir versiyonu daha var:
Evimizin önü duttur geçilmez
Bağımızda gazel sıktır seçilmez
Bir ben ölmeyinen ordu bozulmaz
Burada da askerin ağzından şehitliğe güzelleme yapılarak kalanlara teselli veriliyor. Deyişin bu veçhesi için söylenecek fazla bir söz yok.
Ancak öteki veçhesi için söylenebilecek şeyler var.
Savaşa şehitlik göze alınarak, dahası talep edilerek gidilir. Ama aslolan hayatta kalmaktır.
Sonunda ise der ki; “Ölmek kolay…
Hayatta kalmanın üstesinden gelmek zor…
Hayatta kalmanın üstesinden de ölüm korkusunu yenerek gelinir…
Bir ben varsam Maraş ayakta kalır…
Bir ben varsam ordu bozulmaz…
Ordu “Bir ben varım” diyen erlerin toplamıdır.
O toplamın dışında bir şey yok!”
Konuyu bir yorum da ben getireyim. “ Ölüm istenmez, çünkü öldüğünde imtihan biter, ne artın kalır, ne eksin ahiret için ise yeni bir kapı açılır kişiye.
Ancak ölüm de kötü bir şey değil bilene. Çünkü bilen insan, Yaratan’a gittiğini bilir, sevdiklerine kavuşacağı bilincindedir ve dünyanın bütün dertlerini geride bırakmıştır….
Velhasıl yaşamak çok güzel! Ama yaşamın güzel ise ölümünde güzel olur. İnsan nasıl yaşarsa öyle ölür…
Peki kalın sağlıcakla.
