Çıkmıyor aklımdan birçok mazi var
Ben yazayım sende oku emmioğlu
Köyümüz güzeldi geçmiş günlerde
Ne oldu ki bize sebep emmioğlu
Korku nedir bilmez deyip övdüler
Otu sigarayı verip dövdüler
Fakir insan diye hor da gördüler
Mazlumca büyüdüm zordu emmioğlu
Ne okul okuduk ne de bir sanat
Emmi dayı germez üstüne kanat
Lokma sayar ekmek veren de namert
Şartlar ağır yordu bizi emmioğlu
Kimi komşu dedik kimisi hısım
Söz senet sayıldı senelik kesim
Vurmazdı dışarı öfke ve hersim
Geçmiş güne dolu içim emmioğlu
Varlıklı değildik mal mülk servetle
Hizmet kusursuzdu dostça millette
Şükür eyledik hep olan nimete
Haktan hayırlısı dedik emmioğlu
Kırmazdım hiç gönül yıkmazdım hatır
Anlatsam yetmez ki sayfalar satır
Bu dünya varlığı gözümde yoktur
Şu gurbetlik beni yordu emmioğlu
Azdan çoktan koyun kuzumuz vardı
Şahit her günüme dağların ardı
Issız ve kimsesiz atamın yurdu
Hasretlik gönlümü yordu emmioğlu
Geldi geçti işte koskoca ömür
Saygı erdemliğe haysiyet denir
Soframda tereyağı olmasın peynir
Gözü açlar beni yordu emmioğlu
Bakkal veresiye borç kabarıktan
Başa ne gelirse bilirim haktan
İsmail geçmişi unutsa çoktan
Vefasızlar beni yordu emmioğlu
SİSNELİ İSMAİL CURA
