İmkânsızlıkların içinden doğan bir hayat hikayesi
Antalya’nın ücra bir dağ köyünde dünyaya gelen yazar Safiye Çetinkaya’nın hayatı, sağlık sisteminin yetersiz olduğu, eğitimde fırsat eşitliğinin sağlanmadığı bir dönemde şekillendi. Annesinin ameliyat olamamasıyla başlayan sorgulama süreci, onu önce inançla, ardından da kalemle buluşturdu.
"Annem küçük bir operasyonla iyileşebilecekken, paramız olmadığı için gerekli tedaviye ulaşamadı. Babam köydeki her şeyi sattı ama yine de annem iyileşemedi. Bu, içimde derin bir kırılma yarattı" diyor Çetinkaya.
İslamiyet’i tanıyınca hayata bakışı değişti
Çetinkaya, gençlik yıllarında İslamiyet'e karşı ön yargılı olduğunu açıkça dile getiriyor. "İslamiyet’i sadece Araplara özgü sanıyordum. Fakat araştırınca aslında kalbime huzur veren bir yol olduğunu gördüm" diye anlatıyor.
Zamanla dua etmeye başladığını, iç dünyasında büyük bir dinginlik oluştuğunu belirten yazar, "Ben en katı sorgulayıcıydım. Ama kalbim Rabbimle tanışınca yumuşadı" ifadelerini kullanıyor.
"Sırf başörtüsü taktığım için öğretmenlik hayalim elimden alındı"
Üniversite yıllarında 28 Şubat sürecine denk gelen Çetinkaya, başörtüsü nedeniyle okuldan uzaklaştırıldı. Öğretmen olma hayali kurarken okuldan atıldığını belirten yazar, "Benimle birlikte son sınıf tıp öğrencileri de atıldı. Oysa ülkenin doktora en çok ihtiyacı olan dönemdi" diyor.
Yıllar sonra çıkan afla üniversiteye dönebildiğini ama artık hayallerinin değiştiğini ifade ediyor: "Başörtümle sinemaya da giderim, denize de. Bu benim özgürlük alanım."
"Gençler bugünü sorgulamadan önce geçmişi anlamalı"
Günümüzde sağlık sisteminin geldiği noktayı kendi yaşadıklarıyla kıyaslayan Çetinkaya, "Kızım bir kazada yaralandı, 5 dakikada ambulans geldi. Hiçbir iz kalmadan tedavisi yapıldı. Oysa biz bir randevu için aylarca beklerdik" diyerek, ilerlemenin fark edilmesi gerektiğine dikkat çekiyor.
"Kanserin çaresini bir Türk buldu" denilen günü hayal ediyorum
Eğitim ve sağlık sistemindeki gelişmeleri överken gençlere de önemli mesajlar veren Çetinkaya, sözlerini şöyle sürdürüyor:
"Gençler kitapları evlerine kadar ücretsiz alıyorlar. Biz bir zamanlar kitapların fotokopisini çekerek ders çalışırdık. Evet, eksikler var ama bu ülke hepimizin. 'Kanserin çaresini bir Türk buldu' cümlesini duyduğum gün hayatım tamamlanmış sayılır."
