Şairler küçük hırçın habercilerdir
Gelirler aramak için yaşamın özünü
Her çizgisindedirler coğrafyanın
Kurarlar iç denizlerinde duygu adalarını
Sesleri ayrıdır müzik araçları gibi
Aldırmazlar anlaşılmasalar da çalarlar çalgılarını
Vücutları yoktur gerçekte
Sözcüklerle giyindikleri
Dili kazarlar durmadan
Bulmak için sevginin gizini
Ruhun en eski bilginidirler
Dizelerin dibinde yoğunlaştırırlar maddenin bu işlevini
Kimi kez gözlerini ayrıntı kamaştırdığından
Görmez olurlar bütünün düzenini
Bilinçleri uyanıktır bakışları uyuduğunda
İlk sorandırlar yeni nedenleri
Ne düş kırıklığına uğrarlar bulamadıklarında
Ne aramadan usanırlar gerçeğin izini
Ve insana inanırlar en güzeli
Getirdikleri bunca kitaptan belli değil mi