Her insanın önemli hatıraları olduğukadar, şehirlerinde hatırası ve hafızası vardır. Hele o şehirde doğup, oşehirde halen yaşayıp, kentin ruhunu hissediyorsanız, o şehirle ilgilihayallerinizde büyük olmalı! Sokaklarından, caddelerinden geçerken, geçmiştenbu güne uzanan bu şehrin dokusu, bütün bedenimizi sarıvermeli.
Bir şehir kendine has güzellikleriniinsanına sunarken, bunun da bir bedeli olmalı. Bu bedelin karşılığı o şehresahiplenme şeklinin içinde yatar ve şehir kendi hafızasında bunları saklar.
Kurtuluş savaşımızda 22gün ve gecenin ardındanverilen mücadelede, hürriyet yolunda şafağın ilk söktüğü yerdir Kahramanmaraş.
Asil bir destanınöyküsü yazılırken Ahır dağlarında, Maraş çetelerinin kartal pençelerisüzülüyordu işgalin üstüne. Çetindi Maraşlı için o günler. Cepkenlerinsırmalarına, oyalı mendillere bu kez kan damlamıştı. O kınalı ellerde nakışyerine kurtuluş mücadelesinin resmi işleniyordu gergeflerde.
Kundağındaki küçük ökkeş’inelleri artık babasına uzanamıyordu, ersiz kalan taze gelinler ve edesiz kalanahşap evlerden onurlu mücadelenin dumanı tütüyordu.
Sabretti, yılmadı Kahramanmaraşlı! AmaMaraş Kalesinde Ay Yıldızlı Bayrağını göremeyince, işte o Cuma Maraşlının sabrızafere haykırdı. Edelere Ulu Camii yetmedi sabrın taştığı gibi. Dinine veBayrağına düşen bu kara gölge karşısında minberden gelen haykırış bir topgürlemesine dönüşmüştü.
Bayrak ve vatan için ölmeye hazırdıKahramanmaraşlı ve öylede yaptı. Esaret altında Cuma namazı kılınamazdı.21 Ocak1920 Çarşamba günü başlayan direniş,22 gün 22 gece süren Kahramanmaraş KurtuluşSavaşı 12 Şubat 1920 günü sabah namazı sularında resmen sona erdi. Artık savaşbitmişti. Bütün Kahramanmaraşlılar ve civar köylerden gelen binlercevatansever, sabahın erken saatlerinde şehrin merkezine toplanarak, sevinçgözyaşları içinde birbirlerine sarıldılar. Bu savaş kazanılmıştı.Kurtuluş Savaşında ilk destanı Kahramanmaraşlılar yazmıştır.
Bu konuda Onikşubat Belediye başkanı HanefiMahçiçek Bey’in hazırlattığı “İSTİKLALDENİSTİKBALE adlı kısabelgesel kısa bir süre önce yapılmış ve tüm okullarda öğrenciler tarafındanilgiyle izlenmişti. Halk tarafından da beğenilen bu kısa belgeselhalen gençlerin hafızalarında, bubelgeselin okullarda dağıtımı sürmektedir.
Onikişubat Belediye BaşkanıHanefi Mahçiçek Bey’inmanidar konuşmaları, insanımızı tam anlamıyla bu şehrin manevi iklimine taşıdı.Başkan Mahçiçek; “12 Şubat ruhunu canlı tutmakiçin her türlü çalışmayı yapmaya hazırız” dedi. “Kahramanlarımızıunutturmayacağız” diyenBaşkan Mahçiçek, Bey şöyle devam etti:“Güzelbir şey yapmaya gayret ettik. Kahramanlarımızı, şehitlerimizi unutturmamamızgerek diye düşündük. Oradan yola çıkarak kısa metrajlıda olsa bir film yaptık.25 dakikalık bir çalışma oldu. Ama başardığımızı, hedefimize ulaştığımızıdüşünüyorum. Tabi bizim çalışmalarımız bunlarla kalmayacak. Kahramanlarımızıçizgi romanlar ve daha farklı çalışmalarla da bütün ülkemizdeki çocuklarımızaanlatacağız. Bu ülke için canlarını veren kahramanları unutturmayacağız.Biliyorsunuz 12 Şubat ruhu, 15 Temmuz’da tekrar bu ülkenin çocuklarıylabuluştu. Bu ülkeyi devirmeye çalışanlara fırsat vermedi. Ülkenin her köşesinde,genlerinde o ruh var Allah’a şükür. Bu ülkeyi kimse yıkamayacak. Sayıncumhurbaşkanımızın dediği gibi diz çöktüremediler. Ne kadar kumpas kurarlarsakursunlar, entrikalar çevirirlerse çevirsinler, bu ülkenin evlatları dimdikayakta kalmaya devam edecektir.”
Buruhla çoluk çocuk, her Maraşlı bir Sütçü İmam ve Abdal Halil Ağa olur kurtuluşgünlerinde. Kurtuluşun ayrıntılarına girmiyorum, çünkü herkes iyi bilir.
Eski kurtuluş bayramlarının ruhuna uzanıyorum: Çocukluğumuzda Kurtuluş bayramıgelmeden önce içimizde Şubat beyazlığındaki heyecanımız gittikçe artardı.
Çeteelbiselerimizi önce ruhumuza giydirirdik ve bayramlarda daha manalıolurdu. Her mahalleden çete gurupları şehrin caddelerinde dolaşır, AbdalHalil Ağanın davulunun hiç susmayan sesi gümbür gümbür içimizi doldururdu.
Özellikleköylerde çete bayramının hazırlığı bir ay öncesinden başlardı. Şehir’e birhafta öncesinden gelir, kimisi akrabasının yanında, kimisi otellerde kalırdı.Kurtuluşun coşkusu şehirlisiyle köylüsüyle birlikte kutlanırdı.
Karlara bürünmüş Maraş ın üzerineİstiklal Madalyasının fotoğrafı düşerdi, ruhumuzdaki kahramanlığı okşarcasına.Damarlarımızda ılık bir memleket sevdası dolaşmaya başlar, bu bazen birMaraş türküsü olur veya bir şiir olur yüreğimizden akıp gidercesine…..
12 Şubat kutlanır heryıl meydanlarda
Kurtuluşun destanı yankılanır semalarda
Asil bir ruhla, kahramanı sendin busavaşın
Şerefli Madalyanı sevdim Kahramanmaraş’ım!
