İnsanlar silmeyi sever. Kadınlar elinde bir bez evde orayı burayı siler. Cam ve duvarları siler. Tozlanan fotoğrafı siler. Çamaşırı asmadan önce, çamaşır ipini siler. Kadın, sevdi mi sever, ölümüne kadar. Sildi mi siler, tozuna kadar. Talebeler; yazılıda yaptığı yanlışları siler. Türk insanı gariptir; Camı siler, ayna gibi oldu der. Aynayı siler, cam gibi oldu der. İnsanlar, hoşlanmadığı kişiyi rehberinden siler. Boşa çıkan hayallerini siler. Omzunun tozlarını silkeler. Bazen yanlışlıkla telefondaki hafızayı siler. Kutlamayacağı özel günleri takvimden siler. Restoranda çatalı kaşığı peçeteye siler. Her lokmadan sonra ağzını siler. Çocukların burnunu siler. Gözlük camını ,ayakkabısını siler. Abdest aldıktan sonra elini yüzünü siler. Çalışırken terini siler. Ağlayan göz yaşlarını siler. Bazen başkalarının yaşattıkları yüzünden,tüm insanlara karşı güveni siler. Bazıları sileni sever,seveni siler. Yapa yalnız kaldığı zaman ağlar ağlar göz yaşlarını kendisi siler. Yeni bir hayata başlamak için geçmişini siler. Sevinç göz yaşlarını siler. Canı gibi sevdiği arkadaşını bir kalemde siler. İnsan her şeyi siler ama alın yazısını silemez.   ALLAH KİMİ SEVER? Allah Temizlenenleri, güzel davrananları, Sabredenleri, iyilik yapanları, Tövbe enleri, adaletli davrananları, Kötülükten sakınanları, tevekkül edenleri Sever   ANNE BEKLER… Canından çok sevdiğin birini arıyorsan ,hemen eve koş, annen kapıda bekler. Evde bekler,yemeğin başında bekler. Kocadan Gün yüzü bekler. Evlattan hayır bekler. Çamaşır serer kurumasını bekler. Durakta otobüs bekler. Ama sevdiklerinden tek bir şey beklemez;”karşılık”