İyi ki yarattın şu eşşekleri,
İnsanları eşekten ayramazdık,
Dört ayaküstünde koşturumasaydın;
İnsanı eşekten ayıramazdık.
Kuyruğun upuzun sarkıtmasaydın,
Kocaman kulaklı yaratmasaydın,
Sırtını kıllarla donatmasaydın;
İnsanı eşekten ayıramazdık.
Karışır giderdi birbirine,
Ha insan ha eşek dünde bu günde,
Bazen koltuklarda bazen yerlerde;
İnsanı eşekten ayıramazdık.
Çok şükür ki Tanrım bazı insanı,
La teşbih insanla her şeyi aynı,
Yaratmasa idin, iyi insanı;
Bile eşeklerden ayıramazdık.
