Peygamber Efendimize görme şerefine nâil olmuş, onun sohbetinde bulunmuş,terbiyesinde yetişmiş Müslümanlara Ashâb-ı Kiram,diğer adıyla Sahâbe-i Kiram denir. Sahabe ve Ashâb çoğuldur. Sahabi ise tekildir. Hz. Muhammed’in arkadaşları anlamına gelir. Peygamber Efendimizi hayatta iken bir an gören(eğer âmâ ise onunla konuşan),sohbetinde bulunan mü’mine Sahabi denir. Çoğulu Ashab dır. Peygamber efendimizi sevenin, O’nun ehl-i beytini ve ashabını da sevmesi gerekir. Bunun için bu mübarek insanlardan bahsederken saygı ile bahsetmeli ve edepli davranmalıdır. Ashab-ı kiram seçilmiş insanlardır. Üstünlükleri diğer ümmetlerden fazladır.Hz. Ebu Bekir peygamberlerden sonra insanların en üstünüdür. Bütün Ashab-ı kiramı sevmek ve hiçbirine dil uzatmamak gerekir. Hadis-i şerifte ,”Allah’ın , meleklerin ve bütün insanların laneti, ashabıma kötü söz söyleyenin üzerine olsun.” Buyrulmaktadır. Sahabenin İslam dininde çok önemli bir yeri vardır. Sahabeler Dinimizin iki temel kaynağı olan Kuran- Kerimi ve Peygamberimizin sünnetini bizlere nakletmiş, uygulamada ve güzel ahlakta bizlere örnek olmuş seçkin kimselerdir. Ashab-ı kiramın dönemi tarihimize Asr-ı saadet olarak geçmiştir. Ashab-ı Kiram, Kuran-ı Kerimin birçok ayetinde değişik özellikleri ile övülmüş, Onları Allah’ın rızasına nâil olmuş, ibadete düşkün,sadık,kurtuluşa ermiş,kendilerine cennet vaat edilmiş hakiki müminler olarak bahsedilmiştir. Ashabı kiramın en büyük hizmeti, Kuran’ı ve sünneti sonraki nesillere sahih bir şekilde intikal ettirmişledir. Kuran’ı nazil olduğu şekliyle ezberleyerek ve yazarak muhafaza etmişler, sonraki nesiller ulaşmalarını sağlamışlardır. İslam’ı tebliğ için İslam coğrafyasına yayımlılardır. 120 binden fazla Sahabı den on bin kadarı Medine de yatmaktadır. Diğerleri ise cihad uğruna değişik yerlere dağılmışlardır. Peygamber Efendimiz onlar hakkında “Ashabım yıldızlar gibidir, hangisine uyarsanız hidayete erersiniz.”[1] Buyurmaktadır. Diğer Hadis-i şerifler de ise ; “Ashabım hakkında Allah’tan korkun, onlara kötü söz söylemekten kaçının. Onları seven beni sevmiş olur. Onlara buğz eden bana buğz etmiş olur. Onları inciten beni incitmiş olur.”[2] Buyurmuştur. Ayet-i kerime de ise ; “Muhacir ve ensâr dan ilkler ve öne gidenler ile onlara güzellikle tabi 0lanlar var ya, Allah onlardan razı, onlarda Allah’tan razı oldular. Allah onlara içinde ebedi kalacakları, altlarında ırmaklar akan cennetler hazırlamıştır.”[3] Buyrulmuştur. [1] .Zehebî [2] .Ahmet b. Hanbel, Müsned [3] .Tövbe süresi,100 ayet
