Bağımlılık tedavisinde bireyinailesiyle birlikte profesyonel destek alması süreç açısından olumlu ve faydalıolacaktır. Kişinin tedaviye uyumu ve kişinin motivasyonu oldukça önemlidir.Alkol ve madde kullanıcıları ‘bu hastalığın bir tedavisi olmadığı'düşüncesindedir. Bu yanlış bir düşüncedir! İstekli ve kararlı olmak tedaviyimümkün hale getirir. Bağımlılık, şeker hastalığı gibidir. Tamamen iyileşmez amadüzelir. Tedaviye uyum sürecinde şeker hastalarının uyuşturucu madde kullananlarakıyasla tedaviye daha uyumsuz olduğu araştırmalarda gösterilmiştir. Fakatuyuşturucu madde kullanımında hastalığın tekrarı sadece fiziksel sorunlardanibaret değildir. Sosyal, ekonomik ve adli sorunlar da beraberinde gelir. Diğerhastalıklara kıyasla uyuşturucu madde kullanımı, kişinin kendisinde veailesinde büyük yıkıma yol açtığı ve yaşam kalitesini düşürdüğü için hastalığıntekrar etmesi daha önemli hale gelir.

Bağımlılığın tedavisi uzun birsüreç gerektirir. Kişi tedavide ne kadar uzun süre kalırsa başarılı olmaihtimali de o kadar artmış olur. Başarılı bir sürecin devamı için kişininkendisine bağımlı olduğunu hatırlatması, tedaviye uyum göstererek süreci yarıdakesmemesi gerekir. 

Tedavinin başarılı olmasınıetkileyen en önemli faktör ise kişinin istekli ve kararlı olmasıdır. Tedavisüresince kişinin hayatındaki değişimlere ailenin de uyum sağlaması gerekir. Bunedenle ailenin desteğinin sürece etkisi büyük önem taşır.  

Tedavinin türü kişiden kişiyedeğişiklik gösterir. Bu nedenle kişinin neye ihtiyacı olduğu, içinde bulunduğuçevre ve riskler göz önünde bulundurularak en uygun tedavi yöntemiuygulanmalıdır. Kişinin tedavi sürecinde profesyonel destek almasının iyileşmeşansını arttırdığı unutulmamalıdır. 

İyileşmek için maddeyi bırakmakilk adımdır ancak tek başına yeterli değildir. İyileşmek, değişmeyi gerektirir.Kişinin kendinde ve hayatında değiştirmesi gereken şeyler vardır.

Bağımlılık, kişide bir süreçiçinde gelişir. Nasıl ki bağımlılığın gelişmesi için bir süreç gerekiyorsa,bağımlılıktan kurtulmak da bir değişim süreci gerektirir. İnsanlar en çok bunoktada tedaviden korkarlar. Çünkü değişim, korkutur. Kişiler, davranışbiçimlerini değiştirmek zorunda kaldıkları noktada, geri adım atabilirler. Bunoktada, kişileri değişime yönelik motive etmek gerekir. Motivasyon süreci,tedavinin önemli bir parçasıdır.

Kişinin, değişim sürecinegirmeden sadece maddeyi bırakması ve uzaklaşmaya çalışması geçici çözümlergetirir. Kalıcı olarak bir çözüm getirmez. Bağımlı ailelerinden sıkça duyulan,"1 ay bırakmıştı ama sonra tekrar başladı" gibi cümleler, tam olarakbununla ilgilidir. Kişi, maddeyi bıraktığı zaman, bütün süreç tamamlanmış gibidavranır, ancak asıl önemli olan tekrar başlamamak için sarf edilençabadır. 

Bağımlılıkta iyileşmenin ilksüreci, kullanılan maddenin bırakılması ile vücudun arınmayabaşlamasıdır. 

Maddenin bırakılmasını,maddeden uzak durma süreci izler. Maddeden uzak durmak her zaman kolayolmayabilir. Kişinin, hayatında büyük değişiklikler yapması gerekebilir.Örneğin; madde kullandığı ortamlardan uzak durmak, birlikte madde kullandığıarkadaşlarıyla görüşmemek, madde temin ettiği kişilerin ona ulaşmaması içintelefon numarasını değiştirmek gibi günlük hayatını etkileyecek birçokdeğişiklik yapması gerekir. Bazen kişiler yaşadıkları çevreyi bile değiştirmeyidüşünebilirler.

Kişinin bu değişikliklere uyumsağlaması ve bunları sürdürebilmesi, tedavinin devamlılığı açısından çokönemlidir. Maddeyi bırakma sürecinde, maddeyi hatırlatacak en ufak bir durumdanbile kaçınılmalıdır. Çünkü kişi kendisi maddeyi bıraksa bile, beyni istemeyedevam eder. Beynin isteklerine karşı koymayı öğrenene kadar, yapılması gerekenşey; tehlikelerden uzak durmaktır.

İyileşme süreci, kişininmaddesiz bir yaşamla bütünleştiği ve değiştiği bir süreç olarak görülmelidir.Kişi kendini tanımaya ve anlamaya başlar ve madde kullanıma neden olanetkenlerin farkında olarak, bunları değiştirmeye çalışır. Aynı zamanda görülenruhsal sorunlarıyla da baş etmeye başlar. Böylece, yaşadığı ruhsal sorunlarınçözümünü maddede aramaması gerektiğini öğrenir. Maddenin, kendisinde yarattığıetkileri öğrenir. Tekrar kullanmaya başlamaması için gerekli bilgi ve beceriyikazanır. Beyninin madde isteğine karşı koymayı öğrenir. Böylece dış dünyayakendini hazırlar, çünkü her zaman hayatında tetikleyici unsurlar ve risklerolacaktır.