Özenle yapılan her iş bir sanattır. En değerli varlıklarımız olan çocuklarımızı yetiştirmek ise en ince sanatımız. Her sanatta olduğu gibi bu sanatın da püf noktaları var. Doğru bilinen yanlışlar çocuk yetiştirme konusunda farkına varmadan yaptığımız hatalar arasında. Annemizden gördüğümüz, çevremizden duyduğumuz ya da kitaplardan okuduğumuz her bilgi doğru olmayabilir. Anne babalık yaparken bize yol gösteren içgüdümüzdür. Çocuğumuzu yetiştirme görevini içgüdüsel olarak gerçekleştiririz. Ama yaşadıkça görürüz ki bu yolda içgüdümüz yeterli değildir. Kazanmamız gereken bazı beceriler vardır. Anlarız ki çocuğumuzla beraber kendimizi de eğitmemiz gereklidir. Çocuk yetiştirirken çocukla çocuk olmamaya özen göstermeliyiz. Her yaş döneminin kendine has normal kabul edilen davranışları var. Örneğin 2-5 yaş döneminde çocuk benmerkezci olduğu için inat normaldir. Bu dönemde çocuğun inatlaşmasının normal olduğunu bilip üzerine gitmemek, dikkatini başka yönlere çekmek gerekir. Dikkatini başka yöne çekmek yerine onu adam etmek amacıyla inatlaşmak, tabiri caizse çocukla çocuk olmak, onun inat dönemini uzatmaktan, inat davranışını çocuğun kişiliğine oturtmaktan başka bir işe yaramaz. Bu basit örnek üzerinden de anlaşıldığı gibi çocuğun her yaş döneminde normal olan davranışlar var. Bizim onu o dönem geçene kadar yani geçici bir süreçten bahsediyoruz, yönetebilmemiz gerekiyor. Dikkat etmemiz gereken en önemli hususlardan bir diğeri de kurallar konusundaki tavrımız. Yavrularımızı gözümüzden sakınırız, tırnaklarına zarar gelsin istemeyiz. Kıyamayız. Tavizler veririz. Evet, gerektiği yerde belki ufak tavizler verebiliriz ama genel olarak net bir tavrımız ve mantıklı kurallarımız olmalı. Bu hem sizin hem de çocuğunuzun hayatını kolaylaştıracaktır. Anne baba olarak ortak tutumla yaklaşmalıyız, annenin tutumu nasılsa babanın tutumu da, babanın tutumu nasılsa annenin tutumu da ona paralel olmalı. Farklı davranışlar sergilemeniz çocuğunuza daha çok zarar verecektir. Çocuklarımızı ne boş bırakıp ilgisiz yetiştirmeli ne de fazla sıkıp bunaltmalıyız. Çocuğumuzu sevgimizden yoksun bırakmak ona yapacağımız en büyük kötülükler arasında olduğu gibi sevgi duygusu altında her istediğini yapmak da ona yapacağımız kötülükler arasında. Yaşadığımız problemler zincirin halkaları gibidir. Birini çözdüğümüzde göreceğiz ki diğerleri de peşinden çözülmeye başlayacak. Önemli olan püf noktaları bilip ona göre davranışlarımızı şekillendirmek.