Hayat     nizamını      sadece     dünyaya     ayarlı,    dünya  eksenli    yaşayan  bir     insan     veya  toplum,   bazen  olur  ki     dünyayı      kazanamadığı  gibi,   ebedi   olan   ahiret   hayatını  da    kaybede    bilir.  Elbette     dünyadan    nasibimizi    olabildiğince  almaya    çalışmak    elzemdir,   önemlidir.  Ama ;   onun  hesabı    ile  yatıp    kalkmak    hiçte  uygun  bir  hayat     biçimi  değildir.  Burasının   bir  sınama,  imtihan  yeri olduğu   hiç   unutulmamalıdır.  Müslüman    her  daim    Allah    ile  dostça     yaşamak    zorundadır.  Çünkü;   o  dost  ise    her  şey dosttur.  O   bize   dost  olduktan    sonra   bütün   dünya  düşman  olsa   beş  para  etmez.  Dünya  nizamı   onun  dostluğu   üzerine    devam  etmektedir.  Ona  düşman  vaziyeti  alan   bilsin  ki,   bütün    alem   de   kendisine    dost değildir.  Mülk    suresinde   Halık-ı    Kerim ;  Küfür    ehl-i    için, inkar    da   ve  küfürde    devam    edenler   için,  “ Cehennem    öyle  öfkeleniyor  ki,  öfkesinden   patlayacak     duruma  geliyor”  diye  ifade  etmektedir.  Bastığı    toprak  ondan    rahatsız  oluyor.  Hani  derler  ya;   toprak    kabul  etmemiş, işte  öyle  insanı  toprak    bile  sevmiyor. Bediüzzaman   o  tip,   dünya     perest (  her  şeyi   dünya  olan)   insanlar    için;  “  Ey  dünyaperest   insan !    Çok   geniş  olarak  düşündüğün    şu  dünya,  dar  bir  kabir   hükmündedir.  Fakat  o  dar  bir kabir  gibi   olan dünyanın   duvarları  camdan    olduğu  için  bir  biri  içinde  yansıma  yaparak   göz  görünceye  kadar  genişliyor. Kabir  gibi  dar  iken, bir  şehir  kadar geniş   görünüyor.  Çünkü    o  dünyanın  sağ    duvarı  olan  geçmiş  zaman  ve  sol  duvarı  olan    gelecek  zaman   ikisi de  şu  an  yok  hükmünde  olup,  bir  biri  içine  girip ,    hazır  zamanın    kanatlarını  açıp ,  kısa  dar  olan  zamanı     geniş  gibi  gösterirler.   Hakikat  ayale  karışır,   sen  o  yok  hükmünde  olan  dünyayı     gerçek   zannedersin.   Gerçekte  dar  olan  o  dünya  senin  hayalinle   geniş    gibi  görünür.  Ne zaman  ki   başına  bir  musibet,  bir  sıkıntı    geldiğinde   geniş  sandığın   o  dünyanın    çok  dar  olduğunu   göreceksin. Bir  kımıldansan,   başını  sağdaki   ve  soldaki  duvarlara   çarptığını    göreceksin.  O  zaman  görürsün  ki,  o  geniş     sandığın  dünyan,  kabirden  daha  dar,  köprüden  daha  müsaadesiz,  ömrü yün  berkten   daha    çabuk,  hayatının    ırmaktan   daha   süratli   aktığını    göreceksin.”    Diye    ifade  etmektedir.  Bilhassa   hayatını    zevk’ü   safa  içirişinde  geçiren,

bir  hastalık  veya    bir  sıkıntıya    düştüğünde,   bir  anda   ölüm  aklına  gelince,   oflamaya,  puflamaya    başlar,  dünyanın   o  kadarda    geniş  olmadığını  anlar    ama  belki  de  iş  işten    geçmiş    ola  bilir.  Hayat     sermayen    henüz  elinde    iken, o  sermayeyi    yerinde  kullan  ki,   hem  dünyada, hem    öbür  alam  de    elin  boş   kalmayasın.  Dünya  mal  ve  serveti   O   pazarda    geçerli  bir  meta (  mal,mülk )   olmaycaktır.   Orada   kendini  iflas  etmiş,  eli  boş     görünce;  “keşke  bende    hayvan  olup   da  toprak  olsaydım,”    demiyesin.  Sakın   deme !   Bende    herkes  gibi  etrafıma  bakıp    onlar  gibi  yaşamaya    çalışıyorum.   Herkes  sana     kabir  kapısına  kadar    arkadaşlık    yapar,  ondan  sonra    Allah’la    baş  başa   kalırsın.  Orada    yalnız  ve  dostsuz    kalmamak   için,  Burada    dostun    yolundan    ayrılmamaya     çaba  göster.   O   alamin   anahtarı,  Allah-ı    tanımak (  marife  tullah)  ve  Allah’ın   birliğini  ifade  eden   “   La  ilahe   illallah “   kelimesi   ile  kalbi  söylettirmek    ve   ruhu  işlettirmekle     mümkündür.

Kainat’ın      sahip  ve  yaratıcısına     emanet  olun.