İstiklalden istikbale giden bir yol varsa eğer Kahramanlıktır onun adı bunu böyle bir yeter! Doksan yedi yıl geçti aradan ne tez geçmiş meğer Atadan almış yıllar evvel bir nişane pek değer. Destandır kolay yazılmaz; becerebilirsen becer Marifet iltifata tabidir istersen bir göster. Doksan yedi yıl evvel Sütçü İmam sana ne söyler? Türbanlı peçeli nenelerin alnı yere değer! Hakkın emanetinin üstüne düşüvermiş çeper Sarmış güzelim Maraş’ı dört bir koldan kara çember. Karanlık günlere sütten düşer birer birer fener Al yıldızlı bayrağı yere indirmemiş çeteler… Doksanlık bir çeteden doksan yedi yıllık bir nefer Cengaver gibi çıktı çeteler, yetmişlik dedeler. Çalındı kulaklara hep bir dilden kutlu bir zafer, Çekildi kılıçlar; atıldı toplar herkes bir asker! Ey ecdat rahat uyu torunların oldu bir cevher! Okurlar arkanızdan Fatiha hepinize birer. Dalgalan nazlı bayrağım kutlu olsun güzel günler, Dalgalan şanlı bayrağım şen olsun gelecek günler, Sürsün hamasetin gelecek vaat eden günlere. Bu şiir Kahramanmaraş’ın kurtuluşunun doksan yedinci yılına armağan olsun. Kahramanlığımız nesilden nesle aktarılarak baki kalsın. Ecdada Fatihalar unutulmasın; elimizden Kur’an düşmesin, dilimizden şükür, kalbimizden zikir eksik olmasın. (Amin)
