Ey özü ahsen-i takvim olan insan Gel dergahımızda edep öğren edep Edep erkan bildiğini sanan insan Gel dergahımızda edep öğren edep Ey adab-ı muaşeret bilen insan Gel dergahımızda edep öğren edep Ey bakılacak yüze kem söz söyleyen Gel dergamızda edep öğren edep Anladın mı dört kitabın manasını Okumadan mı geçtin o dalgasını Bilmez misin hakk mezhebin sayısını İnkareden anlamaz mı hatasını Temizlik imandandır haberin ola Abdestsiz, izinsiz çıkmayasın yola Anandan evvel girmeyesin ahıra Selam söyleyin dağlardaki nahıra Öldüm de uyandım şu dünyadan gülüm Tek sen misin bu bostanın gülü gülüm Cihanın gül yüzlü gülü varken gülüm O’ndan evvel gül olmak var mıdır gülüm Dergah dediğimiz şu fani dünyadır Edep dediğim elin, dilin, belindir Söz verirsen bunlara cennet senindir Emin ol buna Efendimiz kefildir Ey günahkar insan olma asi, Hakk’a Her şeyden önce edep gerektir kula Edepsiz girmeyesin sakın Hakk yola Gönlünün pası silinsin bu kulunda Şu fani dünyanın gafletinden uyan Edepsiz olmayasın ey can-ı canan Uyan gafletten günahkar Armağan Rabbinin güzel ihsanıdır sana armağan
