Ana, bu bayram mı? . Aman çok ayıp
Çocukkengördüğüm bayramlar hani?
Mübarekelleri öpüp, koklayıp
Yüzümesürdüğüm bayramlar hani?
Hani yao özlem, hani ya o tad?
Ne dışımkaygusuz, ne içim rahat
Haftalaröncesi her gün, her saat
Babamdansorduğum bayramlar hani?
Yukarıdaki mısralar Abdurrahim Karakoç’un “BAYRAMLAR BAYRAM OLA-2” şiirinden sadece ikikıtası bugünkü bayramları zaten özetlemiş.
İnsanların gittikçe yalnızlığaitildiği, şu hızlı dünyada bayramlardaki eski çocuksu heyecanlar kalmadı.Bayram sevinci yerine, tatil sevincine dönüşen bayramlar. Yine de budeğerlerimizin tamamen yok olmaması bize ait geleneklerin sürmesi bayramsevincini yaşatıyor.
Toplumsal huzura bir nefes olangüzel bayramlar! Bizleri evlerde veya mekânlarda buluşturan sevgiler,dostluklar, mezar ziyaretleri. Dünya ile Ahiret arasında ki dengelerin vegeçmişlerimizin hatırlanması gibi.
Bizi biz yapan ulvi değerler,insan olmanın yüceliğini hatırlatan bayramlar!
Bayramlardakimana yaşlılarımızla, daha da derinleşir. Küçükken bizlere kol kanat geripsevgileriyle ruhumuzu şenlendiren, bizim için her türlü zorluğa katlanan annebabalarımız!
Onların bizlere gösterdiği tahammül ve ilgiyibiz onlara sunabiliyor muyuz?
Ağarmış saçlarında, yüzlerindekiçizgide bizlere verilen emeğin kutsiyetini görürüz. Anne babaya yapılaniyiliğin birçok amelden önce geldiğini biliyor muyuz?
Anne baba rızasının Allah ınrızası olduğunun yeterince bilincinde miyiz? Öyleyse torunlarıyla daha dagüzelleşen bayramları, bayramlaştıralım, bayramlar öksüz kalmasın.
İnsanın başkalarını sevebilmesi,başkaları ile iyi diyaloglar kurması için, her şey den önce kendisinisevebilmesinden, kendisiyle barışık olmasından geçer, sevgiye, dostluğa gidenyol.
İnsan eğer mutluysa, bumutluluğunu başkalarıyla paylaşmak ister, başkalarının mutluluğu içindeçalışır.
Kendisiylebarışık olmayan, kalbinde kin, nefret tohumları taşıyan bir insan, hem kendinimahveder, hem de çevresine sıkıntı verir. Mademki huzurlu yaşamak varken, niyehem kendimizi, hem çevremizi mutlu etmenin yoluna bakmıyoruz. Aynaya gülen biryüzle bakmıyoruz.
Aslında bizlergeleneklerimizle çok şanslı bir toplumuz, köklü bir geçmişimiz ve renkli birkültürümüz var. İşi ister aile yapımızdan, ister toplum yapımızdan ele alalım.
Bütün mesele güzelliklerimizigörebilme meselesidir.
WilliamJames in dediğigibi
‘’İnsanlarınbir nevi körlüğüne dair’’adlı makalesinde ‘’Burada anlatmakistediğim körlük
kendimizdenbaşka insanların, hislerine karşı gösterdiğimiz körlüktür’’
İştebunun içindir ki insan olduğumuzu, bize ait değerlerin ne kadar yüce bir nimetolduğunu hatırlamak, bizim için ne büyük bahtiyarlık olsa gerek, yeter kiyaşadığımızı hissedelim.
Şükürolsun ki bayramlarımız var, sizler varsınız.
Ramazan Bayramımız Mübarek olsun!
