Bugün öğretmenlergünü...
Kafalar karışık...
Öğretmenlerürkek...
Öğretmenlerkarasız...
Öğretmenlerüzgün...
Öğretmenim nedenböyle oldu?
***
Eskiden "Etisenin kemiği benim" derdik...
Velilerçocuklarını böyle teslim ederdi öğretmene...
Öğretmenlerimizi sayardık...
Onlara güvenirdik...
Ne oldu da bu hale geldik?
***
Öğretmenlerimizhayat örneğimizdi...
Bir çokdavranışımızın temelinde onlar vardır.
Sayardık, severdik...
Öğretmenler mideğişti?
Yoksa biz mi?
Bence toplumdeğişti.
Bencilleştik...
Vahşi kapitalizmeesir olduk.
Sevgi ve saygının yerini kin ve nefret doldurdu.
Ve bu duygularla öğretmenlerimizi incittik.
Vay sen misin çocuğuma vuran?
Vay sen misin çocuğuma bağıran?
***
Çok geç olmadantoparlanalım.
Tekrar sevgi vesaygı toplumu olalım.
Öğretmenlerimizeeski itibarını kazandıralım.
Öğretmenlerimizi yüceltirsek çocuklarımız da yücelir.
Ben öğretmenlerimi hiç unutmadım.
İlkokul öğretmenim sayesinde Maraş birincisi oldum.
Lise matematik öğretmenim sayesinde üniversitesınavlarında derece yaptım.
Kültürümü tahsilimi her şeyimi onlara borçluyum.
Nasıl unuturum onları...
***
Sevgili öğretmenlerimiz sizleri seviyoruz...
Çocuklarımız sizeemanet...
"Eti sizinkemiği bizim"
Ölenlererahmet dilerken tüm öğretmenlerimizesaygı ve sevgimi arz ediyorum.
İyi günler.
