Bu gün yine sıkyazdığım bir konuya değineceğim.
Tekrarlamakta faydagördüğüm temel konulardan biri de basın ve basın emekçileridir.
Gazetecilik kutsal bir görevdir.
Gazeteci halkın vekilidir.
Gazetecilik bir kamugörevidir.
Diğer bir deyişle halka hizmet etmektir.
Halkla idare arasında iletişim sağlamaktır.
İletişim ders kitaplarında gazeteciliğin genel bir tarifi var.
Bilgi toplanması.
Yazılması.
Düzenlenmesi.
Dağıtımı.
Bunlargazeteciliğin parçalarıdır.
***
Gazeteci erişmek istediği kitleye göre önemli bilgileritoplar.
Haber yapar.
Ve de kamuoyunubilgilendirir.
Gazetecilik vegazeteci üç aşağı beş yukarı ancak böyle özetlenebilir.
İsteyen başkatarifler de yapabilir.
***
Haber, gerçeklere ve verileredayalı olmalıdır.
Asıl olan gerçeklerisaptırmamaktır.
Gazetecilikte tarafsızlık esas olmalıdır.
Yorum yapmadan gerçekleri duyurmak ana görev olmalıdır.
İşte bu noktada Köşe Yazarlığı başlıyor.
Yorum noktasında köşelere iş düşüyor.
***
Köşe yazarlığı ise gazetecilikten farklı bir konumdur.
Gazeteci gerçeklerikamuoyuna yansıtır.
Yorumsuz ve netolarak bilgilendirme yapar.
Gazeteciliğin temel ilkelerinden biri budur.
Yorum yapmak ise yazarlara düşer.
Gazeteyi elimize alırız.
Önce haberleri okuruz.
Arkasından köşeleri.
Önce haberle ilgileniriz.
Sonra köşeleri okuruz.
***
Bazı okuyucularhaberle yetinir.
Bazıları ise mutlakaköşeleri takip eder.
Güvendiği köşeyazarını mutlaka okur.
Köşe tiryakiliği diyebir durum var.
Gazetecilik bir meslektir.
Köşe yazarlığı ayrı bir iş...
Her ikisi de gazeteyi tamamlayan ana unsurlardır.
Okuyucu değerlendirmesini ayrı ayrı yapar.
***
Sonuç olarak gazetecive köşe yazarı takım arkadaşıdır.
Gazete bir ekipçalışmasıyla ortaya çıkmaktadır.
Ekip yöneticileri işin başındadır.
Muhabirinden mizanpajcısına...
Matbaacısından dağıtıcısına kadar.
Herkese ayrı birgörev verilmiştir.
Herkes görevini iyiyaparsa iyi gazeteler okuruz.
(Bu düşünceleriminternet siteleri için de geçerlidir.)
Böylece halkınvekaleti hakkıyla yerine getirilmişolur.
Hayırlı günler.
