Günlerden bir gün sineğin teki, kirlibir su birikintisindeki saman çöpünün üstüne kondu. Kendince çok geniş olan subirikintisini deniz sanıyordu. Sinek bir ara başını kaldırarak kendi kendineşöyle dedi:
Gemiyive denizi ben nice zamandır düşünür dururdum. İşte şu denizdir, bu da gemim…ben de işini bilen bilgili bir kaptanım.
Oküçücük ve pis su birikintisi sineğe göre sınırsızdı. Altındaki saman çöpünügemi, kendisini de kaptan zannediyordu. Çünkü sinekte durumunu olduğu gibikavrayacak göz yoktu.
Onundünyası gözünün gördüğü kadardı.
(Mesneviden Öyküler)