HİKAYE
Hile yapmış bir Moğol er vardı ya;
“Bir adam bulmak dilerim” derdi ya!
Cümle insanlar gelip toplansa da,
Kim ki lazımmış bulunsun orda da!
Kim ki gelmiş, der: “Değildir, istenen,
“Gir otur içlerde, bir yer seç hemen!”
İstenilmiş, halk gelip toplanmada,
Hile kurmuş hep boyunlar vurmada.
Hem ezan seslense, onlar duysalar,
Halk çağırmış, hiç namaz kılmazdılar.
Hilekar davet çeker, yok ol diye,
Hile şeytandan, çeker, “tez gel” diye!
Nerde derviş, nerde yoksul, dinle sen,
Cin ve şeytandan o ses, mahvetmeden.
Hem tamahkar, hem de huysuzlarsa da,
Ehl-i dil onlardadır hep, sen ara!
İstiridler, inci, taş altındadır,
İftiharlık, hep utanmışlardır.
Coştu bundan, cümle İsrailliler,
Çok sevinmiş, orya hep gelmiştiler.
Hilesinden, halkı gelmiş görmede,
Döndü, görsünler gülen bir yüzle de!
Verdi bahşiş, eylemişken iltifat,
Etti ihsan, çok da, va’d etmiş o zat.
Sonra sizler halkı için bir tek gece,
İş bu meydan üzre yatsın öylece!
Söz edip derler ki: “Kulluk eyleriz,
İstesen, bir ayda bizler bekleriz!”
(858-871)
