Bilade Aybars Tekin  1946 yılında Kahramanmaraş’ta dünyaya geldi.İlk ,orta ve Lise yılları Kahramanmaraş‘ta geçen Bilade Aybars Tekin Üniversite okumak için İstanbul’a gitti. İstanbul Üniversitesi Tarih bölümünü okudu. Öğretmen oldu.. İstanbul’da da bir okula öğretmen olarak atandı. Ancak bugünün PKKlıları, o günün  Komünist militanları bir oyun ile  Bilade abiye okulda  öğretmenlik yaptırmadılar. Çeşitli uydurma soruşturmalar neticesinde öğretmenlikten ayrılmak zorunda kaldı..Mesleğini çok sevmesine rağmen yaptırmadılar. Çünkü o duruşu ile bile öğrenciler tarafından sevilecek bir yapısı vardı. O idealist bir öğretmendi. Ülkücü bir Türk çocuğu idi. Öğretmenlik mesleğini bıraktıktan sonra İstanbul Kale Kilit fabrikasına müdür olarak getirildi. O zaman aktif olan Milliyetçi işçi sendikalarına bağlı Çelik-iş sendikasında   genel sekreterlik yaptı.Kendisini bende tanımak şerefine eriştim. İstanbul Maraş öğrenci yurdunda kaldığımız yıllarda yanımıza gelirdi. Candan bir insandı. Tevazulu bir yapısı vardı. 8 Temmuz 1980 sabahı işine gitmek üzere evinden çıktığında fabrikaya ait olan ve Turgut Deniz’in kullandığı  34 N 7706 plakalı  ,fabrikada görevli  Turgut Çelme’nin de olduğu arabayla yola çıktılar.İstanbul Bağcılar Atatürk caddesi Köprü durağında arabanın önü THKP-C örgütü üyesi olduğu belirlenen  biri kız dört Komünist militan tarafından  kesildi.  Ellerindeki makineli tüfekle arabayı taradılar. Turgut Deniz orada şehit oldu. Bilade Aybars Tekin ve arkadaşı  Turgut Çelme İstanbul Tıp Fakültesi Hastahanesine götürülürken yolda şehit oldular. Bilade Aybars Tekin şehit edildiğinde 34 yaşlarında idi. O ,Kahramanmaraş’ın yiğit evlatlarındandır.8 Temmuz 1980  İstanbul’da teröristlerce şehit edilmiş bir ,öğretmendir. Komünist militanlar  tarafından iki arkadaşı ile acımasızca şehit edilmiştir. Geçtiğimiz günlerde Trabzon da şehit edilen 15 yaşındaki Eren yavrumuz ne için şehit olmuş ise ,Bilade Aybars Tekin ve arkadaşları onun için şehit olmuştur. Şimdi onların hatırası yaşatmak bize düşüyor. En azından öğretmen kimliği de ön plana çekilerek bu vatan için kendini feda etmiş bu yiğit insanların isimleri bir sokağa,bir caddeye ,bir okula verilmeli diye düşünüyorum. Yetki makamında duranlara hatırlatmak istedim.