“Ahmet Mekkî Efendi”, bir günki vaazında, Konuşurken,“Ölüm”den açılmıştı mevzû da.

Biri ona sordu ki: (Efendim, bu insanlar, Acaba canverirken, ne kadar acı duyar?)

Cevaben buyurdu ki: (“Ölüm”ün en hafifi, Öyle şiddetlidirki, mümkün olmaz târifi.

Ne zaman ki bir kişi, gelse ölüm hâline, Sanki konur “İkidağ” omuzu üzerine.

İğnenin deliğinden çıkacak rûhu sanır, Yerle gök birleşirde, o arasında kalır.

Sanki onun içinde, bir “Dikenli çalı” var, Onu tutup, ağzından,kuvvetle çekiyorlar.

Bütün hücrelerine, takılmış dikenleri, Çektikçeparçalıyor, takıldığı yerleri.

“Can verme”nin acısı, fazladır hattâ şundan, İnsana“Yetmiş” defa kılıç vuruluşundan.

Fakat “Mü’min”, görerek hûri ve melekleri, Onların zevkiile, duymaz bu elemleri.

Daha da şiddetlidir lâkin “Kabir azabı”, Hiç kalır bunagöre, can verme ıstırabı.

Çünki kabir, yakındır âhiret hayatına, Benzer azablarıda, âhiret azabına.

Bu kabir azabı da, böyle çok şiddetliyken, Hiç kalır“Mahşer”deki azablara nisbeten.

Bir damlanın, deryaya nisbeti nasıl ise, Bunlar dabirbiriyle, edilmez mukayese.

O meydanda “Bin sene” bekleşirken insanlar, Güneş, birmızrak boyu yaklaşıp halkı yakar.

Bir ayağın üstünde bulunur binbir ayak, Günahlarına göre,tere batar cümle halk.

Öyle çok sıkışır ki, kâfirler izdihamdan, Temennî ederlerki, kurulsa hemen “Mîzan”.

Derler ki: “Hesabımız görülse de hemence,

Şu sıkıntılı hâlden, kurtulsak bir an önce.” Halbukibilmezler ki, bitince sual hesap,

Başlıyacak bu sefer, daha elîm bir azap.

Çünki girecekleri “Cehennem”in ateşi, Öyle şiddetlidirki, bulunmaz aslâ eşi.

“Mahşer” meydanındaki acı ve sıkıntılar, “Cehennemazabı”nın yanında hiç kalırlar.

Bir kum taneciğinin, kâinata nisbeti, Ne ise, öyle çokturCehennemin şiddeti.

Oradan bir kıvılcım, dünyaya düşse eğer, Onunhararetinden, bu dünya erir, biter.

Hem kalmaz bir kararda, azablar Cehennemde, Gün geçtikçeşiddeti, durmadan artar hem de.

Kalbinde zerre kadar “Doğru îmân”ı olan, Cehenneme girsede, çıkarılır sonradan.

ölüm acısı!!!!!! Ölüm acımıdır yoksa tatlımı bize göre vegenelde insanlara göre ölüm acıdır.

Aslında gerçekten bu konu çokinginç bir konudur.

Fakat öbür dünyası için çalışan bir müslümana ölüm çoktatlıdır Hatta bir mükâfattır.

Bu konuYu biraz açarsak ölümün sonunda cennet ve cehennemve sonsuz bir yaşam var Bu dünya imtihan dünyası eğer Allahın emir veyasaklarına uyarsak cennetle mukafatlandırılacagız, kabir azabı görmeyecegiz veAllah canımızı acısız güzel bir şekilde alacak yani çok güzel bir ölüm.

Eger gayri müslün isek(kafir isek) Allah canımızı tarifedilemez bir acıyla alacak ve sonzuza kadar cehennem azabı çekecegiz.

Müslüman isek fakat Allah’ın emir ve yasaklarınıuymuyorsak yine o zamanda Allah canımızı Kafirlerin kini aldığı gibi alacakgünahımızı çektikten sonra cennete gireceğiz.

Not: Allahın Müslümanların canını alması yani ölümü günahve sevablarımıza orantılı olarak değişecek günahlarımız ne kadar çoksa o kadaracı ne kadar azca o kadar güzel acısız tabi ayni şekilde sevablarımızı daunutmamak gerek Vesselam.