Sınıfları doldurduk. Doldurmasına doldurduk ama önemliolan boş doldurmamak. Bizim zamanımızda anaokulu gibi okul öncesi durumlaryoktu. Ne öğrenirsek aile okulundan öğrenirdik. Bizim zamanımızda, okula verilirken eti senin emiği benim diyerek,öğretmene teslim edilirdik. Öğrenci eğitimin, terbiyenin temelini ailesindealırdı.
Zamanımızda bir çok aile karı-koca çalıştığı için belkiaile eğitimi vermeye zamanları yoktur(!).. Zamanının büyük bölümünü çocuğu ilegeçiremeyen anne, diğer zamanlarda da çocuğun sesine gürültüsüne fazla tahammülgösteremeyerek (çünkü akşama kadar işe beyni dolan anne), çocuğun eline dahaçok cep telefonu olmak üzere bir elektronik alet verip işi çözümleme yolunagitmektedir.
Bu durumda okulun iyi bir öğretmene düşmesi için duaetmekten başka çare yoktur ve robotlaşmış bir gelecek nesil yetişmesine kimseengel olmayacaktır.
Ana okulu gelişim için şart, kabul ediyorum ama çocukilk eğitimini anne sıcaklı ve babaya olan güven duygusunu beynine nakşederekokul sıralarına oturmalıdır.
Bu nedenle şimdi okullu olmanın türküsünü söylerken,gelecekte ah’lı vah’lı acıklı türkü söylemeye de hazır olmak lazım.
DoğalBeslenme..
Özellikle küçük çocukların okulun kantinine gidereksimit ve benzeri yiyecekleri alma şansları azdır. Bu durumda beslenme çantasıbüyük önem kazanmaktadır.
Beslenme çantası derken, hazır kek-bisküvi gibi içerisindebirçok kimyasal barındıran yiyecekler değil, annenin sevgisini de katarakhazırladığı doğal yiyeceklerden oluşan bir beslenme çantası olmalıdır.
Ee çalışan anneler ne yapsın demeyin. Bir anneninçocuğuna okul beslenme çantası hazırlayacak zamanı yoksa o anneliği yapmasındemeyeceğim ama her çocuğun mutlaka bir ninesi ya da teyzesi vardır elbette.
