Niyazi Mısri (17.Yüzyıl): 

Yunus’un bu yüzyıldaki temsilcisi sayılır.

Heceli şiirlerinde Yunus’un aruzlu şiirlerinde ise Fuzuli ve Nesimi’nin etkisi görülür.

“Divan-ı ilahiyat” ve “Mevaid’ül irfan” adlı eseri vardır.

Tende canım canda cananımdır Allah Hu diyen
Dide sırrım serde sübhanımdır Allah Hu diyen

Dest-i kudretle yazılmış yüzüne ayat-ı Hakk
Gönlümün tahtında sultanımdır Allah Hu diyen

Cümle azadan gelir zikr-i ene'l Hakk haresi
Cism içinde zar-ı efganımdır Allah Hu diyen

Giceler ta subh olunca inletir bu dert beni
Derdimin içinde dermanımdır Allah Hu diyen

Yere göğe sığmayan bir müminin kalbindedir
Katremin içinde ummanımdır Allah Hu diyen

Kisve-i tenden muarra seyreder bu gökleri
Çark uran abdalı uryanımdır Allah Hu diyen

Her kişiye kendinden akrab olan dost zatıdır
Ey Nİyazi dilde mihmanımdır Allah Hu diyen

Erzurumlu İbrahim Hakkı (18.Yüzyıl):

Şair, bilgin ve mutasavvuftır.

Tasavvufi coşkunluk vardır.

Divanı ve birçok ilimden bahseden “Marifetname”si ünlüdür.

Tevfikname adlı şiirindeki Mevlam görelim neyler neylerse güzel eyler nakaratı atasözü haline gelmiştir.

Hak şerleri hayr eyler             Sen Hakka tevekkül kıl                                                             
Zan etme ki ğayr eyler            Tefvîz it ve râhat bul                                                                                  
Ârif ânı seyr eyler                    Sabr eyle ve râzı ol                                                                
Mevlâ görelim neyler             Mevlâ görelim neyler                                                                       
Neylerse güzel eyler…             Neylerse güzel eyler…                                                                 

Bir işi murâd etme                    Hakkîn olıcak işler                                              
Olduysa inâd etme                   Boşdur gam u teşvişler                                                   
Haktandır o red etme              Ol hikmetini işler                                                        
Mevlâ görelim neyler              Mevlâ görelim neyler                                                    
Neylerse güzel eyler…             Neylerse güzel eyler…                                              

Deme şu niçin şöyle                Hiç kimseye hor bakma                                          
Yerincedir ol öyle                    İncitme gönül yıkma                                                  
Bak sonuna sabr eyle             Sen nefsine yan çıkma                                                 
Mevlâ görelim neyler             Mevlâ görelim neyler                                         
Neylerse güzel eyler…            Neylerse güzel eyler…

                                         
Az ye az uyu az iç                           Vallâhi güzel etmiş,                                                
Ten mezbelesinden geç                Billâhi güzel etmiş,                                            
Dil gülşenine gel göç                      Tallâhi güzel etmiş,                                  
Mevlâ görelim neyler                     Allah görelim netmiş,                                     
Neylerse güzel eyler…                   Netmişse güzel etmiş