Türk Halk Edebiyatında Tekke edebiyatının en büyük şairlerindendir. Şiir dili; güzel, temiz ve içtenlik taşıyan bir halk Türkçesidir. Divanında insan, Hz. Allah (c.c.), ölüm, varlık, yokluk kavramlarını tasavvuf anlayışında eriterek işlemiştir.
Lirik şiirinin en güzel örneklerini verir. Hem heceyi hem de aruzu kullanmıştır. İnsana ait konuları işlediği için evrenseldir. “Risalet’ün Nushiye” adlı bir mesnevisi ile Divanı vardır.
Dönem itibariyle o günden bugüne “Severiz yaratılanı yaratandan ötürü” meşhur sözüyle hakiki manada “insanlık sevgisini” dediğimiz, Batılının şimdiki adına verdiği “Hümanizmi” daha o yıllarda temellerini atarak bu günümüze kadar süregelmiştir.
Baştan Ayağa Yareyim ( Gel gör beni aşk neyledi )
Gönlüm düştü bu sevdaya
Gel gör beni aşk neyledi
Başımı verdim kavgaya
Gel gör beni aşk neyledi
Ben yürürüm yana yana
Aşk boyadı beni kana
Ne akilim ne divane
Gel gör beni aşk neyledi
Mecnun oluben yürürüm
Dostu düşümde görürüm
Uyanır melul olurum
Gel gör beni aşk neyledi
Aşkın beni mest eyledi
Aldı gönküm hasteyledi
Öldürmeğe kast eyledi
Gel gör beni aşk neyledi
Gah eserim yeller gibi
Gah tozarım yollar gibi
Gah akarım seller gibi
Gel gör beni aşk neyledi
Akan sulayın çağlarım
Dertli yüreğim dağlarım
Yarim için ben ağlarım
Gel gör beni aşk neyledi
Benzim sarı, gözlerim yaş
Bağrım pare, ciğerim baş
Halden bilen dertli kardaş
Gel gör beni aşk neyledi
Miskin Yunus biçareyim
Baştan ayağa yareyim
Dost elinden avareyim
Gel gör beni aşk neyledi
