Sanatçılar Fransız edebiyatını örnek almışlardır. 

ü Bu dönem sanatçıları, edebiyatın yanında siyasetle de ilgilenmişler vedevlet adamı kimliğiyle ön plana çıkmışlardır. 

ü Dilde sadeleşmeyi savunmuşlardır ancak başarılı olamamışlardır. 

ü Divan edebiyatını eleştirmişler fakat aruzu kullanmaktan davazgeçememişlerdir. 

ü Hem hece hem de aruz ölçüsünü kullanmışlardır. 

ü Tanzimat II. dönem ve Divan edebiyatına nazaran dili oldukçasadedir. 

ü Şiirde estetik değil; içerik ön plana çıkmıştır. 

ü Edebiyatı bir araç olarak kullanmışlardır topluma fikirlerini yaymak için.

ü Şiirde bulunmayan yeni kavramlara yer vermişlerdir: adalet, eşitlik,hürriyet, özgürlük gibi… 

ü Parça güzelliği yerine bütün güzelliğine önem vermişlerdir. 

ü Şiirlere başlıklar verilmiştir. 

ü Kafiye kulak için anlayışını benimsemişlerdir. 

ü Öykü ve roman türleri teknik bakımdan kusurludur. 

ü Türlerinin ilk olmaları yönüyle beklenmedik tesadüflere sıkça yer verilir,olay akışı kesilerek okuyucuya bilgiler verilir. 

ü Romanlarda, cariyelik kurumunun kötülüğü ve yanlış Batılılaşmaişlenmiştir. 

ü Kişiler bütün yönüyle ele alınır, iyiler her zaman ödüllendirilir; kötülerise cezalandırılır. 

ü Mekan olarak İstanbul ve İstanbul’un seçkin mekanları ele alınır. 

ü Konular günlük hayattan ve tarihten alınır, uzun tasvirler yapılır. 

ü Türk edebiyatı romanla ilk defa Yusuf Kamil Paşa’nın Fenelon’dan çevirdiğiTelemak tercümesiyle karşılaşır. 

ü İlk yerli roman ise 1872 yılında Şemsettin Sami tarafından Taaşşuk-ı Talatve Fitnat adlı romandır. 

ü İlk hikaye ise Ahmet Mithat Efendi tarafından yazılan Letaif-i Rivayatadlı eseridir. 

ü Batılı anlamda ilk öykü kitabı ise Samipaşazade Sezai’nin Küçük Şeyleradlı yapıtıdır. 

ü Yayımlanan ilk tiyatro eseri Şinasi’nin Şair Evlenmesi’dir. 

ü Sahnelenen ilk tiyatro eseri Namık Kemal’in Vatan yahutSilistre adlı eseridir. 

ü Edebiyatımızda ilk resmi gazete 1831’de çıkarılan Takvim-iVakayi’dir. 

ü Yarı resmi gazete 1840’ta İngiliz W.Churchill tarafından çıkarılanCeride-i Havadis’tir. 

ü İlk özel gazete 1860 yılında Şinasi ile Agah Efendi’nin çıkardıklarıTercüman-ı Ahval’dir. 

ü 1862’de ise Şinasi tek başına Tasvir-i Efkar gazetesini çıkarır. 

ü Ahmet Mithat Efendi Tercüman-ı Hakikat, Devir, Bedir gibi gazeteleriçıkarır. 

ü Muhbir, Hürriyet, Basiret, İbret gibi gazeteler de çıkarılır.