(İki arkadaşyürüyorlar.)
HACİVAT – Eeee,görüşmeyeli nasılsın Karagöz’üm?
KARAGÖZ – Köftehor,her gün görüşüyoruz ya!…
HACİVAT – Canımlafın gelişi öyle denir. Yani dünden beri nasılsın, neler yapıyorsun?
KARAGÖZ – Bulduğumher işi yapıyorum.
HACİVAT – Aferin,boş duranı kimse sevmez! Keşke okuma yazman da olsaydı hiç işsiz kalmazdın!
KARAGÖZ – Boşkaldıkça çalışıyorum ya…
HACİVAT – Çok iyi!…Neredesiniz?…
KARAGÖZ – Bizimevdeyiz…
HACİVAT – Canımöyle değil, yani çalışmanın neresindesiniz demek istiyorum?
KARAGÖZ –Çalışmanın içindeyiz Hacı Cavcav!
HACİVAT – Allahiyiliğini versin, sana nasıl anlatmalı? Ne çalışıyorsunuz?
KARAGÖZ – Bilmiyormusun, ilkokul birinci sınıf kitaplarına çalışıyoruz.
HACİVAT – Efendim,onu biliyorum! Haftalar evvel alfabeye başlamıştınız. Harfleri söktün mü?
KARAGÖZ – Bensöktüm de hanım kaybolmasınlar diye tekrar yerlerine dikiyor.
HACİVAT – Öyledeğil, yani harfleri artık tanıyor musun?
KARAGÖZ – Tabiitanıyorum da birbirimizi görünce selamlaşıyoruz.
HACİVAT – Seninbugün yine tersliğin üstünde.
KARAGÖZ – Köftehor,seni görünce tersim dönüyor.
HACİVAT – Pekâlâ,heceliyor musun?
KARAGÖZ – Hay hay,geceliyorum.
HACİVAT – Değilefendim, yani yanyana gelen harflerin sesini verebiliyor musun?
KARAGÖZ – Ben sesveriyorum, onlar da bir ağızdan şarkı söylüyorlar.
HACİVAT –Sinirlenmemek için kendimi zor tutuyorum. Bana güzel cevaplar versen sanayardım edeceğim ama fırsat vermiyorsun ki…
KARAGÖZ – Köftehor,yardım ettin de “Olmaz” mı dedim.
HACİVAT – Pekâlâ,bizim alfabede kaç tane harf var?
KARAGÖZ – Herkesinkendi alfabesi oluyorsa sizin alfabede kaç harf olduğunu ne bileyim.
HACİVAT – AllahAllah!… Yani Türk alfabesinde kaç harf var biliyor musun?
KARAGÖZ – Onubilmeyecek ne var!
HACİVAT – Aferin,söyle bakalım?
KARAGÖZ – Önce sensöyle ki kendin biliyor musun göreyim!
HACİVAT – Canımbilmesem ben okuyup yazabilir miyim! Tabii yirmi dokuz harf var Karagözüm!
KARAGÖZ -Aferin,ben de öyle söyleyecektim Hacı Cavcav!
HACİVAT – Neyse…İlk harfin adı nedir?
KARAGÖZ – Köftehoraklımı karıştırma! Harflerin adı soyadı da mı oluyor?
HACİVAT – Seni dersçalıştırırken oğlun nasıl sabrediyor, “İmdat” diye bağırmıyor, aferin çocuğa!
KARAGÖZ – Oğlumuharflere karıştırmam!
HACİVAT – Efendimilk harfin adı aaaaa’dır. Neymiş?…
KARAGÖZ –Aaaaaaadır!…
HACİVAT – Aaaaadırdeğil, aaaaa!…
KARAGÖZ – HacıCavcav, bu harfin adı bizim alfabede çok kısa idi ama senin ağzında lastik gibiuzadı.
HACİVAT – Senkısasını öğren yeter a…
KARAGÖZ – Gördünmü, ben de sana öğretiyorum.
HACİVAT – Pekâlâ,daha sonra hangi harfler gelir?
KARAGÖZ –Bilmeyecek ne var, öteki harfler gelir.
HACİVAT – Efendim,be, ce, çe, de..
KARAGÖZ – Hay hay,peçete gelir. yemek mi var?…
HACİVAT – Haypeçete gözüne girsin! Kaç tane sesli harf olduğunu da bilmiyorsun değil mi?
KARAGÖZ – Harflerinhepsi seslidir Hacı Cavcav!
KARAGÖZ – Kimsesöylemedi ama harfin sesi çıkmazsa onu nasıl okuruz? Sen beni kandırıyorsun!
HACİVAT – Sen okumayazma öğrenirsen, kediler de alfabeyi öğrenirler. (Hacivat, sonra Karagözgiderler.)
