BU GÜNKÜ KÖŞE YAZIMDA OKUYUCULARIMA BİRBABANIN FERYADINI ANLATMAK İSTİYORUM.
1980 öncesinegidiyorum.Ortaokul öğrencisiyim.Babam bizim evimize de televizyon aldı.SadeceTRT var ve yayınlar siyah beyaz.Günün birinde Charlie Chaplin’i keşfettik. Filminbaşından sonuna katıla katıla kahkaha atarak izledik dört kardeş.
Bir hafta sonuyine ,Charlie Chaplin filmi vardı ve saatinin gelmesini dakika dakika sabırlaçekiyorken babam:“Hadi herkes doğruca tarlaya! dedi.“Ama baba…Baba ne olursunfilmi izleyelim, Baba gidelim ama gelip filmi izleyelim…Yalvardık.
Rahmetli babamkesin kararlıydı ve ısrarımız üzerine sesini yükselterek bizi tarlayagönderdi.Mısır tarlasında çalışırken ağlıyordum.O filmi izleyemediğim içinağlıyordum.Kalbimde bir yara olarak kaldı bu olay…
Yıllar geçtive ben baba oldum.Oğlum ve kızım komşulardan görünce benden de çizgi filmkanalına abone olmamızı istediler.Gözyaşlarımı hatırladım ve istekleriniikiletmeden kablo tv’ye ve özellikle o çizgi film kanalı, jetix miydi o zaman,emin değilim, ona abone olduk.
Aradan birkaçay geçti.O beni kapıya heyecanla koşup sevinçle karşılayan çocuklarımıarıyorum.Koridorda omuzlarıma alırdım, güreşirdik, konuşurduk, beraber işleryapardık.İlgileri, zekaları gelişsin diye tamir,düzenleme vb. işlerimde işin bir ucundan onlara tuttururdum. Fakat kayboldular.
Neler oluyor? İzliyorum.Tuhaf davranışlar gelişmeye başladı.Öfpüf ediyorlar.Bizden büyüklermiş gibi hükmedicikonuşuyorlar.Eleştirebiliyorlar.Bir tuhaf bencilleşme, bir acayip kibirlenme…Birpis maddeleşme, tatminsizlik…Yemeği beğenmeme, istekleri olmayınca sesleriniyükseltme, debelenme…Birbirlerini öldürmece, satırla doğrayıp kazana koyuppişirip yemece oynuyorlar.Bunları çektikleri videodan öğreniyorum.
Bunlar daha6-10 yaşlarında…Dehşete kapıldım.Bunlar çocuk. Bunlar benim sevgilievlatlarım.Ben terörist mi, cehennem odunu mu yetiştiriyorum.Ben hainyetiştireceksem keşke doğmasalardı.
AmanAllah’ım.!Korkunç bir şeyler oluyor.Adeta elim ayağım titremeye başladı.Neyapacağımı şaşırdım.Laf söylüyorum anlamıyorlar.
Çocukları izlemeye karar verdim.Bir hayalet gibi takip ettim. Negördüm…Günlerinin çoğu televizyon karşısında o kanalı izlemekle geçiyor.Birbiri ardına çizgi diziler…Büyücüler, tanrısal gücü olan, evreni yaratıp yokeden, avuçlarından ışıklı bombalar fırlatan yaratık suretindetanrılar.Gezegenleri yok eden şeytanlar…Birbirlerinin eteğini kaldırıp bakançocuklar…Popo üzerine konuşmalar…
Sadece çizgidiziler mi?Çocuk animasyonları, oyuncaklar, neredeyse hepsi felaket.Aman yaRabbim.Ben çocuklarımın beynini tamamen şeytanın eline teslim etmişim.Şirk,küfür, dinsizlik, ahlaksızlık, fuhuş, kibir, bencillik, maddecilik, akla hayalegelebilecek ne kadar pislik varsa hepsi bu çizgi filmlerin içerisinde…
Sürekli her gün, sabahtan akşama kadar .Ben güya ailemizin rızkıiçin işe gidiyorum ve çocuklarımı evde şeytan eğitiyor.
Nasılbir dehşet yaşadım.Derhal kabloları kestim.Aboneliği iptal ettim.Televizyonu yasakladım. Kızdılar, karşı koydular.Beton birsuratla dikildim karşılarına.Dünyada yaşayacakları en büyük acı cehennem odunuolmalarından ağır olamazdı.Çok şükür birkaç hafta içerisinde düzelip eskiyedöndüler.Enerjilerini boşaltacak zararsız yollar aradık.
Çocuklarınıza sahip çıkın.Onları neyin nasıl yetiştirdiğini iyitakip edin.Şimdilerde mantar gibi türeyen bacak arası meraklısı, ateizmiadamlık sanan kibir küpü, haddini bilmez insancıklar görüyoruz.Bunlar bumilletin başının belası olacaklar, çok can yakacaklar.Yazık oldu bu milletinbir nesline.Çocuk diye acımak olamaz.Acıya acıya çocuklarınızı cehennemehazırlamayın.
Şeytani zevklerin içerisinde dinsiz yetiştirecekseniz bırakınçocuk yapmayın.Kendi günahı insana yeter.Elbette ne yapsak da evlatlarımızınhayırlı olmalarını garanti edemeyiz.En azından kıyamet günü cenabı Allah’averebileceğimiz cevabımız olsun.
ALLAH HERKESE HAYIRLI EVLAT NASİP EYLESİN
