Baba bir çocuğun hayatında en önemli kişilerden belki de en önemlisidir.
Baba halk tabiri ile evin direği, ocağın ateşidir.
Çocuğun ise biricik kahramanı, en güçlüsü, en akıllısıdır.
Babanın varlığı aileye her zaman güç verir.
Babanın var olduğu evde umutsuzluk asla yoktur.
Baba gerek kültürümüz de gerekse de gönlümüzde ayrı bir yere sahiptir.
Özellikle çocuklukta öğrendiğimiz birçok şeyi ona borçluyuz.
Baba bir çocuğun rehberi aynı zamanda da ilk oyun arkadaşıdır.
Eminim ki şuan aklınızdan babanızla geçirdiğiniz güzel vakitler geçiyordu.
Babanız da nihayetinde bir birey, bir insandır.
Her babanın çocuğuna karşı davranışları aynı olamaz.
Babanızın kişiliği size yaklaşımında çok önemlidir.
Örneğin, konuşmayı pek sevmeyen bir babanın oğluysanız ya da kızıysanız onu öyle kabul edersiniz. Konuşmayı sevmemesi, ya da sizinle birlikte oyun oynamıyor olması sizi sevmediği anlamına gelmez. Biraz önce de ifade ettiğim gibi kişilik le alakalı bir durumdur.
Baba sözünü ne zaman duysam aklıma hep şu türkü gelir;
Bu adam benim babam Sekiz köşe kasketiyle…
Ağlama Nacar babam, Kötü gün geçer babam…
Baba ifadesi birçok türküde, birçok şarkıda önemli bir yere sahiptir.
Çünkü Baba candır, Baba her şeydir Babalarımızın kıymetini iyi bilelim.
Onların sözlerini dinleyip onlara karşı en küçük itirazda bulunmayalım.
Unutmayalım ki dünya da yokluğu en çok hissedilen kişilerin başında hiç kuskusuz babalarımızdır. Benim Babam.
Bu adam benim babam
Sekiz köşe kasketiyle Omuzunda sekosuyla hey!
Cebinde yok parası Bafra'dır cigarası
Yüreğindedir yarası Altı çocuk büyütmüş
Bir işçi maaşıyla Bu adam benim babam hey!
Ağlama benim babam Ağlama naçar babam Kara gün geçer babam hey!
Bir kapıyı kapayan Gene açar babam Ağlama benim babam hey!
Ağlama mazlum babam
Ağlama naçar babam
Kara gün geçer babam hey!
Bir kapıyı kapayan Gene açar babam
Allah büyük babam hey!
Bu adam benim babam
Derdi dağlardan büyük Çaresiz (biçare) , beli bükük hey!
Bir gün olsun gülmemiş Rahat nedir bilmemiş
Gözyaşını silmemiş Bir lokma ekmek için Kimseye eğilmemiş
Bu adam benim babam hey!
Benim babam mert adamdı
Mangal gibi yüreği Yufka gibi kalbi vardı
Hayatım boyunca o'na özendim Fedakardı
Bir dikili ağacı olmadı belki Ama kendisi Onuruyla yaşayan koskoca bir çınardı
Üstümdeki kol kanat Sırtımı yasladığım dağ gibiydi
Ben babamın oğluyum Tepeden tırnağa Anadolu'yum...
Fatih Kısaparmak
