Herşeyi küçüklüğümüzde kaldı. Aile büyüklerini dolaşır, dayılarımdam, amcalarımdan ve harçlık vermeyi seven bilumum aile büyülerinden, tamamı demir paralardan oluşan bayram harçlıklarımızı toplar, sonrada bir köşeye çekilir, bayramlık hasılatımızı sayardık. Ve bayramın yaşandığı güne ve mevsime göre aklımız sıra kuzenler ve kardeşlerimle birlikte, yiyecek ve oyuncaktan oluşan yatırımlarımızı programlardık. Derler ya, nerde o eski günler. Evet; nerde o eski bayramlar. Biz mi büyüdük, harçlık verenler mi artık yeter dedi bilemiyorum. Bildiğim tek tek şey çocukluğumdaki bayram maneviyatı artık bende yok.. Mübarek Ramazan ayından kaynaklanan rehavetle bayramıda evde geçirdim. Bizim takip edeceğimiz bayram harçlığı bu vakitten sonra, siyasilerimizin memleketimize kazandıracağı yatırımlardır. Dilimizde tesbih yaptık.. Başbakan Yardımcımız var, Parti Genel Başkan Yardımcımız var, Komisyon Başkanımız var, Ak Parti kurulduğundan bu yana en üst seviyede oy veren bir teşkilat yapılanması var, Büyükşehirimiz var.. Yani kısaca o dur ki; memleketimize Ankara’dan bayram harçlığı tadında hizmet ve yatırımı getirecek potansiyele sahip üsy düzey kadrolarımız var. Dedim ya.. Bayram boyu evdeydim. Bayram programlarını laf aramızda Basın’dan takip ettim. Yukarıda saydığım kadrolar bayram boyunca bir arada Kahramanmaraşlılarla, Kahramanmaraşımızın hemen her köşesinde hemhal oldular. Bu birlikteliğin, Ankara’da ve memlekete hizmet noktasında daim olması temennisiyle, nice bayramlara diyorum..
