Tatil bitti. 2017-2018Eğitim öğretim yılına başlıyoruz. Her yıl olduğu gibi öğretmenlerimiz veöğrencilerimiz hazırlıklarını yapıyorlar..

    Öğretmenlerimiz 5 Eylül itibarı ileokullarında çalışmalarını başlattı. Planlarını yapıyorlar. Yeni müfredat ileilgili seminerler yapılıyor.

    11 eylül tarihi itibarı ile ilkokul  1. sınıflar, ortaokul 5. Sınıflar ve lise 9. Sınıflar için uyum eğitimibaşladı.

     Her öğretim yılı başlarken çocukluğumaklıma düşer. Okullar açılacağı zaman bir heyecan kaplardı içimi.  O zaman kitaplar pek yoktu. Yenikitaplarımızı kitapçılardan zor temin ederdik. Aldığımız kitapları bir sevinçleokumaya başlardık.   Çocukluğumuz dediğim yıllar 1963-1970 yılları.Her seferinde okulların açılış heyecanı beni sarardı. O zaman renkli resimlervardı kitaplarda. O resimlere bakarak heyecanlanırdım. Zevkle okurdum.

    Şimdilerde halen bir okulda eğitim yöneticiliği yapıyorum. Yine her öğretimyılı  başlarken heyecanlanıyorum. 

    Gönlüm kaynıyor. Öğrencileri gördükçe birmutluluk  doğuyor içime.  Nasılsa bunu karşıdaki öğrencilerdesezemiyorum. Bir rehavet var. Bir usanmışlık. Bir durgunluk . Bir sessizlikgörüyorum.

    Öğretmenlerimizde de sanki bir gevşeklik var.Heyecan göremiyorum.  Bazenöğretmenlerime esprili yaklaşarak “ ateş gibi öğretmen göremiyorum” diyorum.

    Evet eğitim heyecan işidir. Heyecanıolmayan hiçbir işin sonunda başarı olmaz.

    Milli Eğitim bakanından,müsteşarına,valimizden  milli eğitim müdürlerine,okul müdürlerimizdenöğretmenlerimize ,velilerden tüm öğrencilere  kadar herkeste bir heyecan olmalı. Hele eğitimhiçbir işe benzemez.  Eğitim insana aitbir iştir. İnsanı hakiki olarak eğitemezseniz gelecekten tamamen umut kesebilirsiniz. Eğitimde “gemisini kurtarankaptan” olmaz. Tek başına bir öğrenciyi kurtarmak,yalnız başına bir okuldabaşarılı olmak sakattır. Toplam kalite önemli. Öğrencilerin hepsine bir başarıodaklanmalı. Bir kısmını kurtaralım. Diğerleri de eğitilmesin anlayışıyanlıştır.

    Eğitim ortaktır. Değerlerin insanakazandırılmasıdır eğitim.  Değerlerikazandırmadan eğitimden bahsedemezsiniz.

     Bilim ile eğitim birbirinekarıştırılmamalı. İyi bir bilim sahibi olmak için iyi bir eğitime ihtiyaçvardır.

    Eğitim işinde bir kişi bile ihmale gelmez.İşte ülkemizin başına gelenleri gördük. Sözde okullarımızda eğittiğimiz adamlar başımıza bomba attı.

     Kısaca eğitimde milli değerlere öncelik verilmeli. Çocuklarımıza ilkokuldanbaşlayarak vatan,devlet ve bayrak sevgisi verilmeli. Ülke sevgisi olmayan birkişi neticede başka milletlerin kölesi olmaya mahkumdur.

    Milli heyecan öncelik sıraya alınmalı.Çocuklarımızı küçük yaşlardan başlayarak ecdat yadigarı tarihi eserlere,şehitlikleregötürmeliyiz. İlkokul ve ortaokullarda trafik eğitimi vermeliyiz.

  Öğrencilere Anne ,baba sevgisi aşılanmalı. Komşu,hısım ,akraba ilişkileri öğretilmeli. Şehir sevgisi ve kültürü aşılanmalı.

   Velhasıl bu işler heyecan için yapılır.Sorumluluk duyulmalı. Gelecek nesiller düşünülmeli. Öğretmenler bilhassadersine girdikleri öğrencileri kendi çocuğu yerine koyarak eğitmeli. Zamanvermeli. Gönül vermeli heyecan duymalı.