Elif bir olmayı,  tek olmayı işaret eder. E had’ün derken elifle başlar. Ekber veya   ekmel  derken yine elif vardır. Allah derken başta elif var. Genel olarak Allah’ın diğer isimlerinin başında da hep elif vardır. Elif doğruluk anlamındadır. Fatihanın başında elif var. Ayetel kürsi ve Emenerrasulü nün başında yine elif var. İlk oku emri elifle başlar, Ahiretin baş harfi de elif tir. Oku   der  yine  başta  elif  vardır. Buradan anlaşılıyor ki elifin kur’an da ayrı bir önemi var. Gaybı ancak Allah bilir, bizim bilmediğimiz kim bilir elifin daha ne gibi özellikleri vardır. Kur’an da bir çok surenin başında yine elif var. Elif  lam mimler, Elif lam ralar, Rahnan suresi, Tekasür suresi gibi sureler hep elifle başlamaktadır. Bundan dolayıdır ki elif hep benim dikkatimi çekmiştir. Bu kadar elifler Allah’ın birliğine kesin bir delildir. Elif doğruluğu, dik olmayı, yalandan kaçınmayı ve hep doğru olmayı bizlere öğütlemektedir. Peygamberimizin adı da Kur’an da elifle başlar. Onun için Rasulullah (sav)   benim ümmetim bazı günahları işleyebilir, ama asla yalan söylemez diye ifade etmiştir. Doğru olmak insanın karekter yapısını da ifade eder. Doğru olana herkes güvenir, çünki emindir. Yalancı hem sevilmez ,hem de güvensizdir. Yalan toplumda sevilmeyen bir ahlaksızlıktır. Zamanla çok büyük huzursuzluklara neden ola bilir. Sevgi yumağı ;  Hz .  Yunus ( as)  bize bu konuda önemli bir örnek teşkil etmektedir. Taptuk Emrenin yanında bulunduğu sıralar da dağdan Tekkeye odun getirmektedir. Bir ara bir şey taptuk emrenin  dikkatini çeker. Bakar ki yunus’un getirdiği odunlar hepsi de kalem gibi dosdoğru.  Yunusa sorar : Ey !  yunus bu odunları nerden buluyorsun hiç eğrisi yok. Yunus der, üstadım buraya eğri odun yakışmaz. Düşünün odunun eğrisini bile hoş görmeyen bir anlayış acaba insanın eğrisini nasıl değerlendirir. Bunu okurların anlayışına havale ediyorum. Peygamberimiz  (sav)  benim  ümmetim  günah  işleye  bilir   ama   asla  yalan  söyleyemez,  buyurmuştur.  Doğruluk  insanı  cennete,  yalancılık  ise  cehenneme  götürür. Toplumda  bazı  insanlar  var ki,  yalan  söylemeyi  sanki  bir  marifet   olarak    kabul  ediyor. Hele   esnaflıkta,  alış  verişte   asla  uygun  değildir. Helal  kazancına  pislik  bulaşmış  olur. Kazancın  bereketi  gider.  Yalancını   mumu   yatsıda  söndüğü  gibi ,  malı   da   farkında  olmadan  telef  olur  gider. Kendisine  hayrı  da  olmaz. İnsanları  kandırdığını   sanır   ama   ve  her şeyi   görüp   gözeteni   asla   kandıramaz.  Cenab-ı Hak bizlere de her işimizde Elif gibi doğru olmayı nasip etsin. Allah’a emanet 0lunuz.