Her gün hayata yeniden başlıyoruz . Çeşitli görevlerle,  değişik iş yerlerine, bazen büyük bir istekle, bazen de huzursuz ve isteksiz giderek, yaşama devam ediyoruz. Her şeye rağmen sorumluluğu büyükte olsa çalışmak, bir görev yapmak çok güzeldir. İnsanlar zor  ve yorucu işleri , dinç bir zihinle günlük hayatlarının bir parçası haline getirerek,ruh sağlıklarını bozmadan ve telaşa kapılmadan yapabilirler. Serbest çalışma hayatının süresi sınırsızdır. İsteyen sağlığı elverdiği sürece çalışabilir, fakat resmi  görevdeki  insanlar,  belli bir zaman diliminden sonra emekli olmak zorundadırlar. Emekli olmak demek , artık başka bir iş yapamam demek değildir. Bu geçiş , ikinci bir yaşamın başlangıcıdır.Emekli olan bir insanın yeni  bir vizyonu olmalı ve yaşamının ikinci dönemini bu vizyon doğrultusunda şekillendirmelidir.

Ben 36 yıl, bir gün bile zorlanmadan büyük bir istekle çalıştım. Emeklilik hayatımda da , yıllarca fırsat bulamadığım için yapamadığım hobilerimi, belli bir program içinde yapmaya uğraşıyorum.Hatta öyle oluyor ki bazen zaman bulamadığım için, yapamadıklarımı sıraya koymam gerekiyor.Her insan isterse uğraşacağı çok şey bulabilir.Yaşanacak zaman,  ziyan edilecek kadar değersiz değildir.Onu çok iyi kullanmak gerekir. Yürüdüğümüz yollara tekrar geri dönemiyoruz ama yürürken de üzerinde arkadan geleceklere unutulmayacak izler bırakmalıyız. Çünkü insanlar, izleri silinmediği sürece hatırlanırlar ve anılırlar.

2008 yılında emekli olurken yazdığım bir şiirle, yazılarıma son veriyorum.

ELVEDA

Uzun yıllar yürüdüm bu yollarda,                            

Benimle kimler geldi, kimler gitti.                                           

Her biri özverili, ışık demeti,                                                                

Sevgi çiçekleri ektik yetişti.                                                          

 Zaman su gibi aktı fark etmeden.                          

 Birlikte topladık bu çiçekleri,                                    

Renk renk ,burcu burcu kokularıyla                       

Dağılıp fetettiler  gönülleri.

Doyumsuz bir mutluluktu bu yollar,                                      

Her sabah gülümseyerek aşılan.

Sevgiyle harmanlanan bu emekler,

Verdikçe arttı   asla eksilmeden.

Bıktım diyemem ama  yeter,

Güzellikleri  bir gün kaybetmeden.

Her yolun birde sonu varmış meğer,

Bir yerde bitirmeli yorulmadan.    

Elveda  beni ben yapan okulum     

Elveda yaşadığım güzellikler. 

Elveda açan güzel çiçeklerim.

Elveda mutluluğu yaşatanlar.

Elveda doyamadığım 36 yılım.

SEHER TÜRKER