(Ehl-i gaflet dünyasının hakikatini tasvir eder levhadır)
Beni dünyaya çağırma, Ona geldim fena gördüm
Demâ gaflet hicab oldu, Ve nur-u Hak nihan gördüm
Bütün eşya u mevcudat, Birer fâni muzır gördüm
Vücut desen, onu giydim, Ah, ademdi, çok belâ gördüm
Hayat desen onu tattım, Azap-ender azap gördüm
Akıl ayn-ı ikab oldu, Bekàyı bir belâ gördüm
Ömür ayn-ı heva oldu, Kemâl ayn-ı heba gördüm
Amel ayn-ı riya oldu, Emel ayn-ı elem gördüm
Visal nefs-i zeval oldu, Devâyıayn-ı dâ gördüm
Bu envarzulümat oldu, Bu ahbabı yetim gördüm
Bu savtlarnây-ı mevt oldu, Bu ahyâyımevat gördüm
Ulûm evhâmakalb oldu, Hikemde bin sekam gördüm
Lezzet ayn-ı elem oldu, Vücutta bin adem gördüm
Habib desen onu buldum, Ah, firakta çok elem gördüm
(Ehl-i hidayet ve huzurun hakikat-i dünyalarına işaret eder levhadır)
Demâ gaflet zevâl buldu, Ve nur-u Hak ayan gördüm
Vücut burhan-ı Zât oldu, Hayat, mir’ât-ı Haktır, gör
Akıl miftah-ı kenz oldu, Fenâ, bâb-ı bekàdır, gör
Kemâlin lem’ası söndü, Fakat şems-i cemâl var, gör
Zevâlayn-ı visal oldu, Elem ayn-ı lezzettir, gör
Ömür nefs-i amel oldu, Ebedayn-ı ömürdür, gör
Zalâm zarf-ı ziya oldu, Bu mevtte hak hayat var, gör
Bütün eşya enîs oldu, Bütün asvat zikirdir, gör
Bütün zerrat-ı mevcudat, Birer zâkir, müsebbih gör
Fakrı kenz-i gınâbuldum, Aczde tam kuvvet var, gör
Eğer Allah’ı buldunsa, Bütün eşya senindir, gör
Eğer Mâlik-i Mülke memlûk isen, Onun mülkü senindir, gör
Eğer hodbin ve kendi nefsine mâliksen, Bilâ-addin belâdır, gör
Bilâ-haddin azaptır, tad, Bilâ gayet ağırdır, gör
Eğer hakikî abd-i hüdâbin isen, Hudutsuz bir safâdır, gör
Hesapsız bir sevap var, tad, Nihayetsiz saadet gör
