Hedef 46 Bin olarak yola çıkılan Forma satış kampanyasının finalini gerçekleştirdik.
Tabi Hedef 2’ye katlandı denile bilir.
Kahramanmaraş için az denilebilir.
Ne yapsak ta azdır da…
Bu iş gönül işi bu iş memleket işi, menfaat işi değil.
Bu yoldan çıkacak olursak Bakanımız Mahir Ünal’da memleket işi, gönül işi diyerek yola çıktı ve geceye damgasını vurdu.
Tabi girişteki tepkisinde de haklıydı.
Maalesef Kahramanmaraşspor sahipsiz, şehir vurdumduymaz.
Tabi bunu tartışmak lazım, duyurmada tanıtımda eksiklikler olmuş…
Az sayıda Mehmet Akif Kültür Merkezinde yer alan sevdalılara seslenen Mahir Bey, bu mu taraftar demesi de Abest değil…
Bu iş gönül işi gönül meselesi…
Konuşmalara gelince yaşanılan sıkıntılar ve gerçekleşen durum hakkında söylenecek söz yok.
Dernekleşme meselesi ise gereksinim, ihtiyaç.
Yoksa şirket bu takım neden destek vereyim gibi cümleler her zaman karşımızda olacak.
Hedefe ulaşma adına yapılan oturuma gelince;
İlk siftah Bakanımız Mahir Bey tarafından yapıldı ve Salona sorulduğunda, ise tek tük sesler geldi.
Hani Bakan Bey dedi ya, Biz Buradayız, Protokol Burada, Belediye Başkanları ve Daire başkanları burada Taraftar nerede?
İşte sorunun tam sorulması gereken soru Nerede onlar?
Maalesef Durum bu?
Telefon trafiğine gelince bence yanlış sistem uygulandı.
Bu şehir itilerek bir yere gidilmeyeceği düşüncesindeyim.
Bu işin Gönüllüleri lazım.
Kimsenin cebinden zorla para alırsak bu takım önümüzdeki yılda bu durumda olacak düşüncesindeyim.
İnşallah yanılırım, inşallah uygulama başarıya faturalandığında ulaşır.
Bütün emekler boşa çıkmaz.
Sayın Bakanım siz üzerinize düşeni fazlası ile yaptınız.
Siz bu şehir için önemli bir değersiniz.
Bu Şehirde bizim için bu şehirde yaşayanlar için önemli bir değerdir.
Maça gelinecek olunursa eğer Rakip Köklü bir ekip.
Durumu Vahim.
Maça bakacak olursak oyun her zamanki gibi yok.
Rakibini 2000, 2001 doğumlu sporculardan oluşan kafile…
En kötü zamanlarını yaşıyorlar Ligde 1 galibiyetleri var onunda TFF 3 Puan tenzilden alarak puansız bıraktı.
Karabüklü gençlere göre 2. Ligde oynamak Mükemmel.
Neden mi?
Biz Amatör’de bile 2000 doğumlu sporcuyu 1. Amatör maçlarında oynatmıyoruz.
Onlar şanslı, Profesyonel oldukları için…
Karabük karşısında birçok kez kalelerine gitsekte aşamadık engelleri…
1-0 Ceremle 3 puan geldi ama oyun anlamında yokları oynadık.
Belkide en kötü futbolumuzdu diyebiliriz.
Onlar genç olmasına rağmen birçok kez de kalemize yüklendiler, direkte topları patladı.
Tebrik etmek lazım, 18 yaşındaki, 19 yaşındaki gençleri…
Özgüven, azim ve istekleri maça damga vurdu.
Diyorum ya mesele oynamak değil, sahada olmak değil, gönülden oynamak, gönülden sahip çıkmak.
Onlar Karabük’e sahip çıkmaya çalışıyorlar, bizler neden Kahramanmaraşspor’a sahip çıkamıyoruz…
Kendi kendimize yargılamamız lazım düşüncesindeyim.
Şapkamızı önümüze koyalım.
Gönülden bu işi yaparsak olur, yoksa para ile hareket edecek olursak parasını alan oynar olmayan zırlar.
Bu böyle olmuştur, böylede olacaktır.
Bu iş menfaat meselesi ise olmaz, memleket meselesi ise gönül meselesi ise
Haydi sil baştan çalınsın şampiyonluk şarkıları…
Kalın Sağlıcakla…