Hani her zaman bir söz vardır, Elinden giderse kıymetini anlarsın diye…
Bizimki de o mesele yok olunca ihtiyaç olduğunun farkına varırız.
Maalesef değerlerimize sahip çıkamamakta bir numarayız.
Bunu Yıllardır yaşıyoruz.
Sahamız var, Kıymet bilmiyoruz.
Takımımız var kıymet bilmiyoruz.
Başarıya endeksli yaşamaya çalışıp gidiyoruz.
Hani derler ya bir takım ne kadar sahada mücadele ederse etsin, iyi oyuna bakılmaz skora bakılır diye…
Kısa bir deyimle hafta gelip geçer oyun unutulur, skor akılda kalır diye…
Bizimkisi de öyle bir şey…
Malumunuz Kahramanmaraşspor şehrimizin tek profesyonel takımı ve 2. Ligde…
Daha önce 2 taneydi profesyonel.
Şimdi teke düştü yine kader kıymet bilinmiyor.
Eski adıyla 1920 Maraşspor yazımın ana teması…
Tesis var, Futbolcu var, Yönetici var, sahiplenme yok.
Maçlara baktığımızda Takım var, Hoca var, Yönetici var, Saha var, Taraftar var mı desem yok mu?
Var desem yalan olacak, yok desem hak eza yalan olacak…
Gelen taraftar Ya futbolcunun arkadaşı, ya ailesi…
Hal böyle olunca Var da yokta yalan oluyor maalesef…
Sahiplenme duygumuzu kayıp etmişiz kısacası…
Hafta sonu 1920 Maraşspor maçında Denetçi olarak görevliydim.
Maçta yaşadığım farklı estanteneleri kaleme almak istedim.
Maçın Gözlemcisi Niğde Bölgesi Mehmet Sarp, Mülayim bir insan.
Hasbel kader tanıştık, stadyumu gezdik, Fotoğraflar çektik, çekildik derken, Tesisin Güzelliği ve takımın durumunu dile getirdik.
Adam durumları öğrenince “mükemmel bir tesis, bu tesis birçok profesyonel takımda yok, Niğde Belediyespor 2. Lig ekibi ve itfaiyenin misafir hanesinde kalıyor, Demek ki Kahramanmaraş’ta sporu seven yöneticiler yok” diyerek tesislerin bulunmaz nimet olduğunu ifade etti BAL ekipleri için.
Aslında Haklı…
Niğde Belediye yok oluşundan dolayı Takımı Altınordu ekbine devretti.
Şimdi Altınordu Firması Niğde de Spor akademisi kuruyor.
Onlarda bizim tesis yok, olsa heral de Süper Lige marka yaparlar sanırım…
Bizde de var ama sahip çıkanı yok, kaderine terk edilmiş vaziyette.
Hanefi Mahçiçek Başkanın Cümlesi ile ‘Benim ismim var diye bakmıyorlar’ demesi bu bakımsızlığa paralel çakışıyor.
Bizde isim değil, Ortak Kullanım, değerler, Ahde vefa ön plana çıkmalı…
Millet imrensin imrenmeye devam etsin biz ise uyumaya devam edelim.
Çimler sararsın, Demirler paslansın, koltuklar parçalansın…
Burada sözüm çalışanlara değil, Onlar var gücü ile çalışıyor, emir kulu, yukarı ne derse onu yapıyor.
Sözüm sahip çıkmayanlara, orayı yok sayanlara…
Orayı hareketlilik kazandırmayanlara…
Biz gerilemeye devam edelim, hala da başarı bekleyelim.
Herkes içeriğe değil sonuca bakar…
Şuanda BAL Ekiplerimiz geneli genç ekip, geneli Kahramanmaraşlı…
Ne zaman sahip çıkılacak bu fidanlara…
Ne zaman sahip çıkılacak bu stadlara, tesislere…
Ne zaman sahip çıkılacak profesyonele, amatöre…
Yok olmasını bekliyorsak söyleyelim…
Onların altın yürekleri var.
Onların Spor aşkı var kendi yağıyla ne kadar kavrulabilirse o kadar ayakta kalıyorlar.
Bir damla bir damla düşüncesi ile damlaya damlaya göl olur diyelim, gelin sahip çıkalım yok etmeyelim.
Geleceğimize can suyu, hayat simidi olalım.
Kalın Sağlıcakla…
