Kupada kötü oyun sahadaydı Hadi dedik rakip güçlü, Lige sarılalım dedik.

O Ne sarılmaymış, ip koptu, Van Coştu.

Adamlar Lider, zirve için oynuyorlar. Biz…

Yav bizde nal toplamayak diye baskı kurmaya çalışıyoruz 3 puan bizim için önemli diye…

Olmuyor, ama biz Zirve takımlarını geçen yıl dize getiren ekibiz.

Şimdi nerede, yok.

Beklentilerin altında bir takım olmuşuz.

Ne yukarıya ne de aşağıya gücümüz yetiyor.

Yeni ekipleri bile yenecek gücümüz yok. Beyler bunlar gerçek, biz kendi kendimiz avutuyoruz.

Tamam takımın zamana ihtiyacı var da ne kadar zaman.

Lige hedefsiz başladık, ne olacağımız belirsiz.

Kimse düşmek istemez.

Herkes şampiyonluğu kalbinden geçirir de bu kadro ile bu oyunla zor.

Lütfen kendi kendimizi kandırmayalım.

Yazımı her hafta yumşatmaya çalışıyorum ama nereye kadar bilemiyorum.

Bazen yazılarımla takıma zarar verdiğimi düşünüyorum, ama zararı kendi kendilerine verdiğine kapılarak yola devam ediyorum.

Her haftanın hikayesi neredeyse aynı oldu.

Bu sefer kesin olacak!

Yazdıklarımız da hep aynı, farklı değil.

Gelen de giden de; Hoca da aynısını söylüyor;

“Takım daha hazır değil!”

Sonra?

Sonra, ayrışıyoruz kendileriyle.

Biz diyoruz ki takım kurgusu ve onu oluşturan yeni transferler doğru değil!

Onlar diyor ki takım kaliteli!

Tamam, belli ki biz görmüyoruz?

İş sende!

Kalitenden mi çaresizlikten mi?

Yediğimiz goller de kalede kaliteyi gösterdi aslında!

Geçtiğimiz hafta her şey değişmişti aslında!

Hadi Sponsorunda var PİSERRO…

Ama gerçekleri hiç bir zaman, hiç bir şey değiştirmiyor, gerçekle yüzleşiveriyorsunuz; takımın gramajı bu lige kesin hafif.

Maalesef.

Korktuğum bir şey daha vardı aslında dillendiremediğim; hedef takım olma olgusu.

Hani bir deplasmana giderken ya da misafir ederken işin daha başında hanenize üç puan yazdığınız takımlar vardır ya!

İşte ondan!

Eğer o psikolojiye girer, rakiplerinizi de o havaya sokarsanız vay halimize, işimiz o saatten sonra daha da zorlaşır.

Bundan sonrası için, hocamızın dediği gibi sadece fiziki olarak üste koyma yetmez, mental tamiratta gerekir.

Psikolojik destek; geçmişi unutturma, geleceğe umutla bakma.

Çok acı ki Osman Hocanın bilinmeyen bu yönünü de böylelikle test etmiş olacağız.

Tamam, işler iyi değil.

Son yıllarda şimdiye kadar olanın en kötüsü.

Ama hesap sorma, hesap görme vakti hiç değil.

Takım olma, camia gibi davranma zamanı.

Ligin daha başı, bu lige tutunmak şimdi ki en büyük nimet.

Elimizde ki bu.

Bence; hep destek, tam destek...

Olabildiğince.

Kalın Sağlıcakla…