Evet , ölüm hepimize gelecek. Bu gün, yarın, belki haftaya. Ölümsüz kimse yok. Bunları hepimiz biliyoruz. İlk defa ben söylemiyorum. Benim amacım buradan başka şey anlatmak... Duyarsız ve bencil insanlara bakıyorum. Ortak noktaları, ölümü hiç hatırlamıyorlar.
Ölümü hatırlayan, duyarsız olamaz. Ölümü düşünen, bencil olamaz. ***
Neden, sadece duyarsız ve bencil olanlar? Çünkü bunlar benim hedef kitlem. Hep bunlardan rahatsızım. Toplum düzenini bunlar bozuyor. Çevreye bunlar zarar veriyor. Hak yeme bunlarda. Dedikodu bunlarda. Hasetlik fesatlık bunlarda. Görevini aksatmak bunlarda.
Nasıl durduracağız bunları? Elbirliği yapacağız... Hiç değilse ölümü hatırlatacağız bunlara. ***
İçinde ölüm korkusu olan bu yanlışları yapmaz. Ölüm korkusu kalbi yumuşatır. İnsanları ve çevreyi sevmeye sebep olur. Haberlerden öğreniyoruz. Trafik kazalarını,şehit cenazelerini. Darmadağın aileyi görüyoruz. Tabuta kapanmış anaları, bacıları….
Gözlerimiz yaşarıyor, duygulanıyoruz, üzülüyoruz. Çünkü acılarımız müşterek. Kaza geçiren bizleriz. Şehit olanlar bizim çocuklarımız. Acılarımızla,üzüntülerimizle tek yüreğiz. Çünkü yüreğimizde ölüm korkusu var. Dolayısıyla duyarlıyız. Dolayısıyla yüreğimiz merhamet dolu. Vatanımızı seviyoruz. İnsanımızı seviyoruz.
Ölüm var ölüm! Hatırlatması benden. Hayırlı günler.
