Son yıllarda Milli eğitim politikalarında önemli gelişmeler oldu. Özellikle özel eğitime muhtaç çocuklarımıza yönelik uygulamalar velilerimizi memnun etmektedir. Çocuklarımızda hayata tutunmak adına gelişmelerini tamamlamaktadırlar. İnsan unsuru çok önemlidir. İnsan dünyaya gelmişse sen neden dünyaya geldin denmez. Hatta bir kedi,bir köpek,herhangi bir hayvan dünyaya gelmiş ise bunu yadırgamak,hor görmek yanlıştır. Bu canlı özürlü olabilir. Geldiğimiz zamanda özürlü insanlarımızın huzurlu bir hayat sürmeleri için devletimiz her türlü imkanları ortaya koymaktadır. Özürlü çocuklarımızın eğitim alması ve hayata kazandırmak için hiç bir masraftan kaçınmıyor. Ne var ki uygulama konumunda olan yetkili merciler bu işi formalitelere boğmaktadır. İçinde bulunduğumuz hafta engelliler haftasıdır. Bu haftanın önemine binaen Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyemiz Engelliler Şube Müdürlüğü bir dizi etkinlikler düzenlemektedir. Engelli çocuklarımız ve gençlerimiz hayata kazandırılmaktadır. Engelli insanlarımızın her türlü ihtiyaçları karşılanmaktadır. Hem aileler ,hem de kamu vicdanı rahatlamaktadır. Çok yakın geçmişte engelli insanlar sokaklarda sürünürdü. Hatta zincire bağlanırdı . Aileler utanırdı engelli çocuğu olduğunu söylemekten. Üç gün önce bir yakınım yanıma geldi. Biraz kısık sesle "hocam bizim çocuk özel eğitim sınıfında okuyordu. Okulları yeni bina yapılana kadar başka binaya taşınmıştı. Ancak şimdi bina yapıldı. Fakat bizim çocukların sınıfını yeni binaya taşınmıyor. Okul müdürüne söyledik. Fakat yer yok,projede yok.Özel eğitim sınıfını bu binaya almayacağım." demiş. Ben de eğitimci olduğum için konuyu bizzat okul müdürü ile görüştüm.Okulun adını zikretmeyeceğim.Okul müdürü bana da benzer cevaplar verdi. Konuyu yetkili makamlara bildirdim. Fakat okul müdüründe şöyle bir anlayış olduğu kanaati uyandı bende. Bu yeni binada özel eğitime muhtaç çocukları görmek istemiyor. Hatta dedim ki : "Bu çocuklardan biri sizin çocuğunuz olabilir" şeklinde dikkat çektim. Ama oralı olmadı. Özel eğitim sınıfı açmayacağım. Yer ok dedi. Geldiğimiz zamanda çocuklarımızı dışlamak insanlık dışıdır. Toplumla bütünleştirmek kendi alışmış olduğu arkadaş ortamında tutmak gerekmez mi öğrencileri ? Neden bu çocukları alışmış oldukları ortam dışına çıkarma gayreti içinde bu okul müdürü anlamadım. Neyse ki On iki Şubat İlçe Milli Eğitim müdürümüz sayın Enver Gökşen bey problemi çözmüş. Veliler sevinçlerini bana da bildirdi. O velilerin çektiği zorluğu her insan anlayamaz. Başına gelen bilir. Eğitim yöneticilerimiz bu tip vakaları kendi problemleri gibi görmeli.Meseleyi dallandırıp budaklandırmadan yerinde çözmeli. Bir insanı hayata kazandırmanın mutluluğunu yaşamalıdır. Bu konulara hassas olan eğitim yöneticilerimiz tanıyorum.Gerçekten tebrik ediyorum. Canı gönülden ,kendi evladı gibi davranıyor özel eğitime muhtaç çocuklara. Onları da buradan tebrik ediyorum . Konuyu önemseyip ilgilendiği için ,Milli Eğitim Müdürümüz sayın Enver Gökşen'e de bir daha teşekkür ediyorum.
