Değerli gönül dostum ve şair kardeşim , Hanifi Yılmaz bey ;Milli Türk Talebe Birliğinin Gençlik kolları tarafından düzenlenen Milli Şairimiz Mehmet Akif Ersoy’u anma etkinliğinde önemli bir katkı da bulundu. Rahmetli Mehmet Akif Ersoy’un “ BÜLBÜL” şiirine izafe ettiği şirini sizlerle paylaşmak istedim. Zevkle okuyacağınızı düşünüyorum. MERHUM ÂKİF'’İN RUHUNA Hüzün deryasına dalıp, bir zaman öyle kalmıştım Esmez olmuş bâd-ı sabâ, terlemiş çok bunalmıştım Bir teselli ararken şu, muzdarip elim halime Açıldı perdeler baktım, mâzî ve istikbâlime Geziverdim ecdadımın, mirası topraklarını Karıştırdım Safahat'ın, yeniden yapraklarını Merhum Âkif'in ruhundan, istedim izin istirham Bülbülü tekrar dinledim, gösterdim ona ihtiram Güneş batarken ufuktan, sular zâten kararmıştı Ardından gelen karanlık, ıssız vadiyi sarmıştı Ne bir ışık, ne bir ses yok, sükûnet çökmüş ahvale Bir garip sırra bürünmüş, kim zarar verir bu hâle Derken karanlık mazinin, pis tuzaklarına daldım Mazlumun feryadında ben, çaresiz hayrette kaldım Sükûnet bozuldu birden, çoğaldı hep âh ile zar Vadiyi saran çığlıklar, yürekten eder intizar Ağaçlar taşlar ürperdi, bu hıçkıran nağmelerden Dalga dalga hep yayılır, bu sesler sanki Mahşerden İnleyen garip bülbülden, âh ile vâhı dinledim Bülbülün bu figanına, eyvah ederek inledim Dinlerken seni şu ruhum, bir nebze şâd olur sandım Kumpasla kurulmuş, kirli, yalan tarihe tırmandım Tarih tekerrür ederken, vadiler tuzaktır kandır Bu batının sermayesi, öldürülen Müslüman dır Yedi başlı ejderler hiç, doymaz Müslüman kanına Pençelerinden kan damlar, saldırır tüm canlarına Kadın, çocuk öldürülür, bu nasıl korkunç vahşettir Yakılırken kulların Ya Rab! Dayanılmaz dehşettir Dicle Fırat kan ağlar, bitmedi bize Kerbela! Artık bu son olsun Ya Rab! Gitsin üstümüzden bela! Sema ya çıkar mazlumun, canhıraş feryadı âhı Bir nebze de olsa gelsin, şu mü'minlerin felahı Uyansın artık Müslüman, Kur'an'la sürsün heyecan Diriliş vakti İslâm’ın, kâfiri sarar hezeyan Ne kadar zalim olsan da, kral tiran ve ümera! Daim yeriniz belli, ''İlâ cehenneme zümera'' İslam ve Müslüman için, kafirler hep oyun kurar Asımın nesli dirilir, bütün zincirleri kırar Cihat ruhuyla beslenir, her hareket bir akındır! Âmentüyle gelenlerin, dirilişi çok yakındır! Eşin var, âşiyânın var, bahârı bekle diyemedim Şehit kanları akarken, bir teselli veremedim Semâvî saltanatınla, mazide hep dimdik durdun! Târumâr olsa şu cihan, çiğnenmez senin yurdun! Alıp Tevhid Sancağını, diktin batının bağrına Ki, aklı selim olanlar, hep koşup geldi çağrına Ahlaksız ve çılgınlıkta, Frenkler çok kudurmuştu Kanuni bir ferman ile çirkin dansı durdurmuştu Şu adaletsiz dünyaya, hakikat nedir gösterdin Kur'an'dan ilham alarak, saadet gelsin istedin Altay Dağlarından gelir, bu Türkün ayak sesleri! Hira'dan esen rüzgârla, hayat bulur nefesleri! İhaneti asla sevmez, yiğit ruhlar hissedilir Sırtlanlar görüldüğü an, hepsi bir aslan kesilir! Böyle bir ecdadımla ben, coşar iftihar ederim! Din vatan millet uğruna, canım vermeye giderim! Korkma ey bülbül! Sus artık, birkaç darbeyle yıkılmam! Garbın çirkin emeline, bu cennet yurdu kırdırmam! Surda bir gedik açarken, arkası gelmez mi sandın! Baba oğul torun ölür, hep şehit olmaz mı sandın! Felek bütün esbabını, gücünü toplasın gelsin! Asımın nesli burda bak! Titrer kaçar gidersin! Mehabetin vakârın hep, İslam ruhundan beslenir Ayağa kalk sen Ey Âsım!, bu Kur'an sana seslenir! ''Nasrun minallahi ve fethun karib'' müjde himmettir Tarihlere destan yazan, yine bu şanlı ümmettir! Toplu vurdukça yürekler, Allah'dan müjdedir zafer! ''Âhir zaman kardeşlerim'' demez mi sana Peygamber! Kur'an ve Cihad-ı İslam, ayrılmasın bu milletten! Muhammed ve ümmetinin, duyulur sesi cennetten! Âkif'i incitme artık, feryad etme ey bülbül! Âbâd olsun gülşenin ki, açsın lale, gül ve sümbül Mahzun çilekeş şairim, kabrinde rahat uyu sen Hep okunur şiirlerin, Asım'ı bir duyabilsen Ruhun şâd olsun, bu vatan, mahzun olmasın bir daha Okuyalım hep beraber, üç İhlas ve bir Fatiha
