Her yazımda ifade ediyorum, Amatör Futbol yok olmak üzere…
Hatta bitti diye…
Buna inat bu işe gönül vermiş emektarlar Amatör Futbolu yaşatmaya çalışıyor.
Bunlara Örnek Arsansümerspor Salih Fidan, Kümbetspor Hasan Tandoğru, Büyüksırspor İsmail Avanoğlu, Fidanspor Sinan Yakar, Anadolu Gençlik Keramettin güler ve ismini sayamadığım birçok kulüp ve yöneticileri…
Lakin Pandemi ile yok olan bir spor camiası var.
Pandemi ile kavrulan ayakta durmaya çalışan semt takımları var.
İsim isim yazsam sayfalar yetmez lakin onların içler acısına kim merhem olacak onu düşünüyorum.
Kahramanmaraş Büyükşehir!
Tabi Büyükşehir Belediyesi Spor Şube Müdürü Mustafa Orak Müdürün ve çalışma arkadaşlarının çalışması sonucunda Pandemide takımlara olanak sağlandı.
Yeni sezon içinde güzel düşünceler çıkacaktır düşüncesindeyim.
Bu iş sevda işi, bu işe gönül veren herkesin tek düşüncesi gençlerdir.
Amatör spor yöneticiliği bir sevgi, bir sevda işidir. Almadan vermeye çalışan, bu uğurda çoluk çocuk çoğunun nafakasını harcayan, en güzel cumartesilerini, pazarlarını bu ülke gençliği için feda eden insanlardır amatör spor idarecileri.
Bu kadar özveride bulunan, çok önemli işlere imza atan bu insanların değeri ülkemizde yeterince biliniyor mu? İşte bu sorunun cevabı çok karanlık…
Şimdi yeni bir sezon önümüzde ve Semt kulüpleri Enflasyonun altında ezilmeye mahkum.
Bu yazım onların sesine ses olsun.
Semt takımlarına, Mahalle takımlarına sahip çıkılmalı…
Belediyeler desteklemeli, yetmiyorsa ASKF Yönetimi cebinden harcayıp ayakta tutmalı…
Gerçekten bir sevda işidir amatör spor.
Ben ASKF’nin sevdaya inandığını düşünmüyorum, lakin onlar yaşarsa ASKF var olur bunu da unutmasınlar.
Bu kulüpler yaşatılmalı düşüncesindeyim.
Lakin yazıda almadan vermeye çalışan ifadesi bazı kesimler, bazı rant sevdalıları için geçerli elbette değil.
Kahramanmaraş amatör sporda bembeyaz insan çok ama kapkaranlık ve iş yapmayan, kulübü ticari güdümlü kullanan insanlar da var ve üzülerek söylüyorum hepte olacak.
Çocuklarının nafakasını sporculara harcayan, sponsor nasıl bulurum diye kapı kapı dolaşanlara çok tanıklık ettim.
Birde kulübünün adı olan, faaliyetleri anlamında ise yerinde yeller esen kulüplerinde belediye kapısında ağaç gibi durduklarını da biliyorum.
Hayatında o sporu yapmadan o branşın yöneticiliğini, antrenörlüğünü hatta il temsilciliğini dahi yaptığını net şekilde gördük.
Bu ülkede özellikle yaşadığımız Kahramanmaraş’ımızda sevdası peşinde koşan insanlara ne kadar değer verdik?
Neyse ki 13 yıldır her zaman iş yapan, çalışan insanlarla aynı masada oturdum.
Küçük beyinleriyle kapılı kapılar ardında kulisin dibine vurupta yüzüne geldiği zaman ‘kardeşim’ ifadesini yapanları da gördük.
Amatör spor gönül işidir ve iş yapmayıp yapar gibi görünen zihniyetlerde epeyce vardır.
Umarım bu gibi insanlar temizlenir ve iş yapacak insanların önü daha da çok açılır.
Zor ama yapılması gerekenler bu.
Hani derler ya keser döner sap döner bir gün gelir hesap döner.
Beklemedeyiz. Türkçe anlamayanlar için ne deniyordu ingilizce we are waiting…
Her şeyi geçelim amatöre, semt takımlarına sahip çıkın bize o yeter.
Kalın Sağlıcakla…
