İnsanlık var oldukça sevgi de var olacaktır.

İnsanın her unsura sevgiyle bakması, kişinin kendi güzelliğindendir.

Doğaya, insanlara, yapacağı işe sevgiyle bakması ya da onlara sevgi beslemesi demek, bütün bunlara güzel duygular beslemesi demektir.

Dilin söylediği acı sözler, sözü söylediği kişinin kalbini incitir.

Tamiri zor bir durum oluşturur.

 İnsan kırıldı mı, yüreğindeki kırgınlığın açtığı yarayı,  kimi zaman ömür boyu unutamayabilir. 

Sevgisiz büyüyen bir insan zulüm yapmaya daha yatkındır.

Acımasızlık çoğu zaman kanına işler.

Kötülükleri sıkılmadan kolaylıkla yapar.

Böylece hem kendisine hem de başkasına zarar verir.

Toplum içinde iyi bir yer almaz.

Zamanla, sevgisizlik içinde erir gider.

İnsanların büyük bir bölümü günlerini, acı, yalnızlık, kavga, stres, çekişme ve gerginlik içerisinde geçirmektedir.

Maddiyat uğruna yaşamlarının en güzel günlerini heba etmekte ve boşa geçirmektedirler.

Yani sevgiye az zaman ayırmaktadırlar.

Böylece hayatın ve dünyanın güzellikleri, o kişilerden uzak kalmaktadır.

Bu durum hayatı daha da zorlaştırmaktadır.

Toplumdaki olumsuzlukların ve pek çok kötü durumun nedeni sevgi eksikliğinden kaynaklanmaktadır. Sevgisizlik aynı zamanda da vicdanı da yok eder.  

Birbirini sevmeyen insanlar,  birbirlerine zarar verecek duruma gelir. 

" Işıklar sönmüşse eğer, ay ışığını seyret.

Dibi yosun tutan denizlerle ilgilenme, sen dağları seyret.

Yenik düşüyorsan özlemlerine aldırma sakın…

Sen kalbindeki o uçsuz bucaksız sevgiyi hisset.” der Mevlana

Evrende sınırsız sayıda güzellikler bulunmaktadır.

Bu kadar güzellikler varken insanlar neden bu güzellikleri görmezler. 

Yaşam ile ilgili tehdit, rüşvet, hile, silah, gasp, kavga v.b. gibi unsurlar almış ve o güzelim sevginin yerini sevgisizlik kaplamış.

İnsanlar arasında yer alan dedikodu, güvensizlik, inançsızlık ve ihanet gibi durumlar herkesi rahatsız eder duruma gelmiş.

Bu durumlar insanlığın devamını sağlayan evlilikleri de olumsuz yönde etkilemektedir.

Sevgi hayata olumlu enerji katar.

Kavgaları, çekişmeleri, haksızlıkları bitirir, barış ve huzur getirir, gözleri açar, gönülleri aydınlatır.

Sevgi hayatımızı güzelleştirir ve anlamlı kılar.

Bizlere sevinç kaynağıdır, mutluluk verir.

Yeter ki sevgi olsun.

"Mecnun değilim dost; lakin çağırırsan çöllere gelirim" der Mevlana.....

İnsanlar sevdiği sürece, dünyaya sevgiyle bakar.

İçten ve huzurlu bakar.

Allah sevgisi, ilahi bir sevgi olduğu gibi insan ve doğa sevgisi de güzel bir sevgidir.

Sevdi mi bir insan, bir başka gelir her şey o zaman.

Seven, sevdiği için her şeyi göze alır, hiç çekinmeden sevgiyle ve fedakârca davranır.

Sevgi herşeye bedeldir.