Karayolları Trafik Kanunu 18 Ekim 1918Tarihinde TBMM’den geçerek kanunlaştı. 26 Ekim 1918 Tarihli resmi Gazetedeyayımlanarak yürürlüğe girdi.

       ‘’2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 25.maddesine göre sürücüler,trafik memuru ya da trafik ışığı bulunmayan, fakat trafik işareti ya databelalarıyla belirlenmiş kavşak giriş ve çıkışları ile birlikte yaya ya daokul geçitlerine yaklaştıklarında yavaşlamak zorundadırlar.

        Eğer bu yerlerden birinde yaya geçiyorsa durmalı ve ilk geçiş hakkınıyayalara vermelidirler. Bu maddeyi ihlal eden sürücüler 488 TL para cezasıverilir.’’

        Kanun bu işte. Bu kanuna göreyaya geçidinde yayalar varsa üstünlük onlarda durmakzorundayız.

        Duralım mı ?   Durmayalım mı ?

        Tabi ki duracağız değil mi? Dün (12-11-2018 D. tesi) ben KıbrısMeydanına varmadan Azerbaycan Bulvarındaki yaya geçidinde durdum. Durmasamolmazdı. Hem yaya yola girmişti, hemde yasa öyle istiyor. Durduk durmasına da,durunca yanlış mı yaptık? Doğru mu yaptık?

        O da ne, arabada birgürültü, bir sendeleme, bir deprem. Allah Allah ne oluyor. Aynadan baktım,arkada bir araba. İndim adam bize çarpmış. O patırtı o imiş. Başım, boynum,belim sarsıntıdan etkilendi halâ ağrıyor.

        Çarpan adam; sizde bir şey varmı diye telaşlanıyor.

        Kendimizi kontrol ettik. Ciddi bir şey yok sayılır.

  Ne yaptın kardeşim, yaptığını beğendin mi? Dedim.

        Adam; Abi arabayı durduramadım. Kusura bakma. Esas hasar benim arabadadiye beni teselli ediyordu.

        Peki kardeşim, çarptığın insanolsaydı. Arabanın içindeki iki kişiye bir şey olsaydı ne yapacaktık diyesordum.

        Durmadan ‘’kusura bakma, sizde bir şey yok zaten ‘’ diye tekrarlıyordu.

        Bu örneği çok yaşamayacağız inşallah. Bir uyarı olsun diye bu olayıyazıyorum.

        Yani ya durmayıp yayaya çarpacağız, ya durup size çarpacaklar. Bununorta yolu yok mu ?

        Var var. Kıbrıs Türk Cumhuriyetinde, Avrupa Ülkelerinde her ne sebepleyaya yola girdi mi bütün araçlar durur. Yaya geçer yollarına devam ederler.

        Peki kanun yok diyorduk. Şimdi kanun var. Önemli olanı uygulanması. Bununasıl yapacağız.

        ‘’Zaman her şeyin ilacı ‘’ metodunu mu kullanacağız?

        ‘’Kervan yolda düzülür diye mi davranacağız?’’

        ‘’Ölen ölür, kalan sağlar cezasını çeker mi diyeceğiz?

        Yok bunların hiç birini demeyelim. Tez elden insanımızı eğitelim, uyaralım,yasayı uygulanır yapalım. Kanunlar çıkar ama uyulmaz ise sonuçta cezalar,kazalar, sıkıntılar ortaya çıkar. Kanunlar ceza için çıkmaz.

         ‘’Ceza keseriz’’ yolunu en sona koyalım. Vatandaşlar olarak kanunauyalım, uygulayıcılar olarak da eğitimi öne çıkaralım. Ne çarpan, ne çarpılanolalım.

            Ne malımıza, ne canımıza zarargelsin.

           Yine de yayalara yol verelim. Arkadangelende bize çarpmasın.

            Medenilik yasalara uymakla başlarbence!...