Şu dakikalarda, hacı adaylarımız Arafat’a yolculuk yapıyor, akşama kadar intikal tamamlanacak ve vakfeye duracaklar. Rabbim bütün kardeşlerimiz haccını kabul eylesin. Çünkü kabul edilmiş haccın karşılığı cennettir…
Tabi ki hacılarımız Mekke’de vakfe sonrası, Mina’da şeytanı taşlıyacak, bayram sabahı da Kurbanlarını kesecekler. Bizlerde onları taklit ederek, kendi şehrimizde bayram namazımızı kılıp, ardından kurbanlarımızı keseceğiz. Kurban, vacip olan bir ibadettir, Rab’bimizin ifadesi ile kurbanlarımızın kanı ve eti Allah’a(cc) ulaşmayacak, takvamız ulaşacaktır.
Takva, samimi olmaktır. Yani malımızla, canımızla, çocuklarımızla, eşimizle, silahlarımızla velhasıl herşeyimizle O’nun emirleri doğrultusunda bir hayat yaşayabilmektir. Kısacası Allah ne buyurmuş ise, başım üstüne deyip İsmail(as), Hacer(a.s) ve İbrahim(a.s) gibi olmaktır.
İSMAİL’E(A.S) HAYRANIM
Hikayeyi çok duymuşunuzdur. Hz. İbrahim, bir oğlum olursa, sana kurban edeceğim demişti Rab’bine. Hacer annemizden, İsmail(as) doğmuş, biraz da büyümüş, rüya da kendisine verdiği söz hatırlatılınca, konuyu İsmail(as) aktarmış. O da, “Allah buyurmuş ise, canım kurban olsun O’nun yoluna!” diyerek tereddüt etmeden, kurban olmaya razı olmuştur.
Bugün kaç çocuk, İsmail(as) gibi tereddütsüz Allah yolunda canını seve seve verir? Sakın hiç yok demeyin; çünkü şu anda sınır boylarında ülkemiz için savaşta olan tüm Mehmetciklerimiz, birer İsmaildir. Terörle mücade eden yavrularımıza bu vesile ile dua edelim…
Peki Hacer annemiz, biricik yavrusunun kurban olmasına nasıl razı oldu? İnanın çok zor! İnsan bilerek yavrusunu kurban eder mi? Bir de şeytanın vesvesesini buna katın! Hacer(ra) annemiz de aynı şekilde çocuğunun kurban olmasına razı olmuştur. Tıpkı bugün çocuklarını vatan görevine gönderen anneler gibi, onlarda yavrularının şehit olma ihtimalini de hesaba katarak, kınalarla gönderiyor yavrusunu vatani görevine….
İBRAHİM(A.S) OLABİLMEK
Bir baba olarak, kendime sordum: “ Hadi çocuğunu kurban et!” edebilir misin? Bu sorunun cevabını tereddüt etmeden vermek öyle kolay değil. Kendi elinle, kendi çocuğunu kurban etmek, bir düşünün isterseniz. İşte Rab’bimiz içine düşüceğimiz bu durumun zorluğunu bildiği için, kendi evladımızı kurban etmek yerine, bize bir koç kesin yeter, diyerek bizi affetmişlerdir.
Cenabı Allah, çok merhamet sahibidir, çok affedicidir, bugün milyonlarca hacıyı affedeceği gibi, inşallah bizleri de bağışlayacaktır. Arefe Günü’nün önemini daha önce yazmıştım. Bugün, bayram telaşı içinde, tatlı yapayım, evi temizleyeyim yerine, Allah’ı zikir edeyim demek gerek. Çünkü bugün af günü!
TRAFİK CANAVARINA KURBAN OLMA
Sonra yola çıkan kardeşlerim, bayram yapacağım diye kendini kurban etme, yani kendini trafik canavarına kurban etme!
Biraz daha dikkatle, otomobilimizi kullanalım, ne olur bir saat sonra varalım varacağımız yere.
Sonra fakirleri, yetimleri, yoksulları, geçmişlerimizi unutmayalım. Huzur evlerini ziyaret edelim…
Sonra şehitliklere gidip dua edelim, şehit ailelerini ziyaret edelim…
Bakınız geçen yıl bizimle bayram yapan dostlarımız vardı, bugün yoklar. Rahmeti Rahmana kavuştular, onların da acılarına ortak olalım, bayramda ziyaretlerde bulunalım. Evet, bayramı bayram gibi yapalım.
Hemen yanıbaşımızdaki komşularımızın dertleri ile dertlenelim, çocuklarımızın elinden tutup, bayramlaşmaya gidelim, hal hatır soralım…
Sonra hastanelerde yatan, hastalarımız vardır. Şifa dileyerek, bir çiçek ile onlara varalım, çok sevineceklerdir.
Bu duygularla, hepinizin bayramını kutlar, büyüklerin ellerinden, küçüklerin gözlerinden öperim. Kalan sağlıcakla.
