Yardımlaşmak, cömert olmak, müsamahalı olmak, fedakarolmak, başkalarının zor durumunda yardımcı olmak iyi bir Müslümanınhasletlerindendir.
Kur-an’ı kerim ve hadisi şeriflerde; Müslümanlarıncömert, fedakar, yardımlaşan ve Müslümanların bu gibi hasletlere sahipolmalarını vurgulayan, hatta salih bir Müslüman olmanın bu çeşit meziyetleresahip olması gerektiğini belirten bir çok ibareler vardır.
Dünya üzerinde milyarlarca insan yaşamaktadır.
Bu insanların dini, dili, kültürü, rengi, milliyeti, örfve adetleri hatta şekilleri bile farklıdır.
Ama hepsi de yüce Allah’u Tealanın bir eseridir.
Bu insanlar yaşamları boyunca bir çok olaylarlakarşılaşabilirler.
Facia, felaket, vb. gibi.
Bir felaket, insanlardan bir toplum üzerine aksettiğizaman, diğer insanlar hep birden zorda kalanlara yardım etmeye çalışırlar.
Bazen olur ki, zor durumdayken başka birine yardım bileedebilir.
İnsan bu tip olaylarda yardım ettiği insanların kendiailesinden, dininden, milliyetinden, renginden olmasına bakmaksızın yardımeder.
Hatta düşmanı dahi olsa o esnadaki insani duygularıkabarıp yardım eder.
Bu çeşit yardımlaşmalar insanların yaratılışında vardır.
İnsanlar böyle (yaratılıştan olan) yardım etme duygusununyanında bir de inançlarından kaynaklanan yardımlaşma ve karşılığında da Allah(cc)’nun mükafatlandıracağını benimsenmiş ise, o zaman o insanın yardımetmesini hiç bir kimse engelleyemez.
Bu hususta Allah (cc) şöyle buyuruyor:
“İyilik, yüzlerinizi doğu ve batı tarafına çevirmenizdeğildir.
Asıl iyilik, o kimsenin yaptığıdır ki, Allah'a, ahiretgününe, meleklere, kitaplara, peygamberlere inanır. (Allah'ın rızasınıgözeterek) yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışlara, dilenenlere vekölelere sevdiği maldan harcar, namaz kılar, zekât verir.
Antlaşma yaptığı zaman sözlerini yerine getirir.
Sıkıntı, hastalık ve savaş zamanlarında sabreder.
İşte doğru olanlar, bu vasıfları taşıyanlardır.
Muttakîler ancak onlardır!” (Bakara 177)
Bu ayeti kerime; hırsın, cimriliğin ve zaafın köleliğindenkurtulup azat olmaya işaret etmektedir.
Yani, insanları Allah yolunda vermekten alıkoyan,nefisleri cömertlikten men eden, mal sevgisinden ruhun kurtulup azat oluşudur.
Yine bu ayeti kerimenin işaret ettiği mal sevgisiüzerindeki ruhi kıymettir.
İnsanın sevdiği malın değersizinden yahut kötüsündendeğil de, sevdiğinden elini ve gönlünü çekip salıvermesinin insan zihnindemeydana getirdiği değerdir.
Böylece, malın kulu olmaktan kurtulan insan, bu vesileylekendisini zelil kılan hırstan da kurtulmuş olur.
İnsanoğlu zannediyor ki, mal biriktirmek hayır getirir.
Aksine bu insanlar için büyük bir şerdir.
Şu bir gerçektir ki, her canlı mutlaka bir gün ölecektir.
İnsanlarda öldükleri vakit biriktirdikleri ve Allahyolunda harcamaktan korktukları o mallar, fani olan bu dünyada kalacaktır.
Zaten bu mallar kısa bir süre için emanet verilmiştir.
Geri dönüş yine O’nadır. İnsanlar ancak Allah yolundaharcadıklarının sevabını götürebilecek ve kendi haklarında bir hüccetolacaktır.
İnsan bu imtihan sırasında, Allah’ın nimetlerine şükredipgerekeni yaparsa ne mutlu.
Elindekilere şükretmeyip inkara giderse sonunun hiçte iyiolmadığını Allah’u Teala her fırsatta bildirmektedir.
Resul (sav) hayır işlerinde insanların en cömerdi idi.
Peygamber (sav) hayır yönünden esmekte olan rüzgardanbile daha cömertti.
Kendisinden bir şey istenildiği zaman asla yok demezdi vekendisinden istenilen hiç bir şeyi esirgemezdi.
Örnek almamız gereken Resul (sav) olduğuna göre, bu konuhakkında yaptığı tüm şeyleri yapmamız, biz Müslümanlar için güzelhasletlerdendir.
Müslümanlar cömert olmalıdır.
Bunun zıddı olan cimrilik şiddetle zemmedilmiştir.
