Toplumun huzurunu bozan, inanlar arasında kızgınlık ve kırgınlığa sebeb olan, adeta toplumu zehirleyen bir hastalık, gıybet ve dedikodu alışkanlığıdır.Üç beş kişi bir araya gelse mutlaka birileri hakkında çekiştirme, bir laf yarışı başlar.Bazan öyle bir hal alır ki bahsi geçen kişinin ele alınacak tarafı kalmaz.Bu hal toblum da bu durum normal bir şey halini almış.Basit gibi görünen bu hal telafisi mümkün olmayan yaraların açılmasına sebeb olmaktadır.Küçük gibi görünen gıybet topluma sosyal yönden büyük zarar vermektedir.Rabbül Alemin Kitab-ı keriminde dedikodudan kaçınmamız konusun da bizleri şiddetle ikaz etmektedir.Şöyle buyuruyor: ( Ölmüş bir kardeişinin etini dişlemek, veyaçiğnemek gibi bu müstehrek,tiksindirici bir işi nasıl kabul edersiniz,sizin hiç mi merhametiniz kalmadı,insanlıktan nasibiniz kalmadımı) gibi tehditlerle bizleri kesin bir şekilde bundan men etmektedir.Gıybet ve dedi kodu genellikle aşağılık ve basit olduğu insanların çok istiğmal ettikleri tehlikeli ve adi bir silahdır.Gerçekten gururlu ve insaniyrtini kaybetmemiş akıllı insanların kullanacağı bir yöntem değildir.Meşhur ulemaladan biri demiş: (Ben düşmanıma gıybetle ceza vermekten nefsimi Yüksek tutuyorum, ve tenezzül etmiyorum.Çün ki gıybet zaif ve aşağıların kullandığı bir silahdır) diye ifade etmiştir.Gıybet nedir, nasıl olur: Gıybet edilen adam hazır olsa kendine söylenenleri duysa idi duydukları zoruna giderse işte gıybet budur.Onda bulunanları vasfedersen gıybet olmayanları da söylersen o zaman hem gıybet hemde iftira olur.İki katlı çirkin bir günah işlemiş olur.Gıybetin caiz olduğu bazı durumlar bulunmaktadır.Birincisi: bir kişi diğer biri ile herhangi bir konuda ortaklık yapmak ister.Karşıdaki de senin tanıdığın birisi.Okonu da gelip senden bilgi amak ister. Eğer zarar görecekse sende onunla teşriki mesai yapma dersin.Bu sırf iyi niyetle olmak şartı ile gıybet olmaz. İkincisi: Hor görmek veya tahkir etmek maksadı ile değil sadece tanıtmak amaçlı şu aksak adam mı gibisinden söylene bilir.Üçüncüsü: Gıybet edilen adam fasık,facir,kötü bir ahlaka sahip,yaptığı kötülükle övünen bir tip.Sanki kötülütklerini söyledikçe ondan gurur duyan bir yapıya sahip.Bu tip insanların da kötülüklerini söylemek gıybet olmaz.Yukardaki sayılanlar garazsız sırf iyi niyetle söylenmesinde bir bahis yoktur.Yoksa gıybet ateşin odonu yeyib bitirdiği gibi insanın güzel amellerini yer bitirir.Halık-ı Kerim bizleri bu gibi kötü huylardan muhafaza eylesin. Allah’a emanet olun.
